Strategic management of the new product development process

ABSTRACT

A successful organisation recognises that when an effective strategy is properly implemented, it will result in a sustainable competitive advantage. But when you examine the formulation of an organisational strategy, you
quickly realise that strategy is really about choice. In this context project risk management based on analytical hierarchy process (AHP) approach is a systematic process of identifying, analysing and responding to risks manage. This paper presents the AHP as a potential decision making method in the project risk management field. The final aim of our work is to define a model for evaluating the performance of product development in order to measure their achievement and activate pathways for improvement.

INTRODUCTION

The competitiveness in global and local markets highlights the importance of design, quality, productivity, multi-company collaboration, optimal price levels and production process predictability (Susterova et al., 2012). When an industrial company launches a new product on the market the goal is to obtain a viable business (Longo et al., 2012). Acceptable levels of product qualities such as safety, performance, reliability and security are critical success factors. Acceptable levels include maximising the probability and consequences of positive events and minimising the probability and consequences of adverse events to project objectives (Dey, 2001). We sought to address the following research question: “How can appropriate performance strategies be selected and integrated into process models that target a specific product quality?” The success parameters for any project are on time completion, within specific budget and with requisite performance (technical requirement). It is necessary to develop strategies and measures to manage these risks (Chapman, 2006). As the interval of technical innovation cycles has become shorter, the life cycle of products has been shortened. Due to the diversification of customer needs, the functions and performance of products should be improved quickly .In the past, a number of systematic frameworks have been proposed for use in the risk-evaluation phase of the risk management process. Kangari and Riggs (1989) classified these methods into two categories: classical models (i.e., probability analysis and Monte Carlo simulation), and conceptual models (i.e., fuzzy-set analysis).

چکیده

یک سازمان موفق، به رسمیت می شناسد که وقتی یک استراتژی موثر به درستی اجرا شود، منجر به یک مزیت رقابتی پایدار خواهد شد. اما هنگامی که شما فرمول یک استراتژی سازمانی را بررسی می کنید، شما به سرعت متوجه می شوید که استراتژی واقعا در مورد انتخاب است. در این زمینه، مدیریت ریسک پروژه بر اساس فرایند تحلیلی سلسله مراتب (AHP) یک فرآیند سیستماتیک شناسایی، تحلیل و پاسخ به خطرات مدیریت است. این مقاله AHP را به عنوان یک روش تصمیم گیری بالقوه در زمینه مدیریت ریسک پروژه ارائه می دهد. هدف نهایی کار ما تعریف یک مدل برای ارزیابی عملکرد توسعه محصول برای سنجش دستاورد آنها و فعال کردن مسیرهای بهبود است.

مقدمه

رقابت در بازارهای جهانی و محلی اهمیت طراحی، کیفیت، بهره وری، مشارکت چند شرکت، سطح قیمت مطلوب و پیش بینی قابلیت فرآیند تولید را برجسته می کند (Susterova et al.، 2012). هنگامی که یک شرکت صنعتی محصول جدیدی را در بازار راه اندازی می کند هدف این است که یک کسب و کار مناسب را بدست آوریم (Longo et al.، 2012). سطوح قابل قبول کیفیت محصولات مانند ایمنی، عملکرد، قابلیت اطمینان و امنیت، عوامل موفقیت حیاتی هستند. سطوح قابل قبول عبارتند از حداکثر رساندن احتمال و پیامدهای حوادث مثبت و به حداقل رساندن احتمال و پیامدهای حوادث نامطلوب برای اهداف پروژه (Dey، 2001). ما سعی کردیم به سؤال تحقیق زیر پاسخ دهیم: “چگونه می توان انتخاب مناسب راهبردهای عملکرد و در مدل های فرایندی که کیفیت خاص محصولات را هدف قرار می دهند، یکپارچه شده است؟” پارامترهای موفقیت برای هر پروژه در اتمام زمان، در بودجه خاص و با عملکرد لازم (فنی الزام) ضرورت استراتژی ها و اقدامات لازم جهت مدیریت این خطرات را ضروری (Chapman، 2006). همانطور که فاصله چرخه های نوآوری فنی کوتاه تر شده است، چرخه عمر محصولات کاهش یافته است. با توجه به تنوع نیازهای مشتری، عملکرد و عملکرد محصولات باید سریعا بهبود یابد. در گذشته، تعدادی از چارچوب سیستماتیک برای استفاده در مرحله ارزیابی ریسک فرآیند مدیریت ریسک پیشنهاد شده است. Kangari و Riggs (1989) این روش ها را به دو دسته تقسیم می کنند: مدل های کلاسیک (به عنوان مثال، تحلیل احتمالات و شبیه سازی مونت کارلو) و مدل های مفهومی (به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل فازی).

Year: 2016

Publisher : Inderscience Enterprises Ltd

By : Fabio De Felice , Antonella Petrillo