Perineal Trauma at Childbirth

ABSTRACT

Review of historical literature confrms that perineal injury has occurred during childbirth throughout the ages and that various methods and material were used by accoucheurs in an attempt to restore the integrity of severely traumatised tissue. Perineal stitching following childbirth was advocated in ancient writings on midwifery and obstetrics, however the procedure was not routinely practiced. Women remained the prominent fgure during confnements in the early centuries and male physicians or barber-surgeons were only called in as a last resort if problems occurred. During the eighteenth century the introduction of forceps together with episiotomy to facilitate diffcult deliveries had a major impact on the extent of perineal trauma and its subsequent repair. Furthermore, women were encouraged to deliver in a more supine position rather than upright so the perineum was more accessible and the full extent of perineal trauma sustained could be
assessed. During this period more attention was made to minimising perineal trauma and various methods including supporting the perineum and applying pressure to the vertex to prevent rapid expulsion were implemented. By the end of the nineteenth century practitioners were advised to suture all perineal trauma. However, it was not until the early twentieth century that local anaesthetic was advocated to ease the pain prior to performing and suturing episiotomies. In the UK, midwives did not receive any formal training until the late eighteenth century and it was not until the late twentieth century that midwives were permitted to undertake perineal suturing.

INTRODUCTION

Perineal trauma sustained during childbirth is not a new phenomenon as review of historical literature from 2050 BC to the 1900 AD confrms that women have suffered injury throughout the centuries. In fact, the earliest case of severe perineal injury sustained during childbirth was observed in the mummy of Henhenit. She was Nubian woman, approximately 22 years of age, and was thought to be a queen or a dancer in the court of King Mentuhotep of Egypt 2050 BC . Derry observed that Henhenit’s pelvis was an abnormal shape and that there was rupture of the vagina into the bladder, which may have been due to cephalopelvic disproportion occurring at the time of parturition and probably resulted in her early death.

چکیده

بررسی ادبیات تاریخی نشان می دهد که آسیب های شکم در طول زایمان در طول سنین رخ داده است و روش های مختلف و مواد مورد استفاده توسط متصدیان در تلاش برای بازگرداندن یکپارچگی بافت شدید آسیب دیده است. دوختن پریویال پس از زایمان در نوشته های باستانی مامایی و مامایی مورد حمایت قرار گرفت، اما این روش به طور معمول انجام نشد. زنان در دوره قاجار در قرون اولیه باقی ماندند و پزشکان مرد و یا جراحان آرایشگری تنها در صورتی که مشکالت رخ داد، به عنوان آخرین راه حل نامیده می شدند. در طول قرن هجدهم معرفی پیکر همراه با episiotomy به منظور تسهیل تحویل diffcult تاثیر عمده ای بر میزان تروما پرینی و تعمیر پس از آن بود. علاوه بر این، زنان تشویق شدند تا در موقعیت باریکتر قرار بگیرند، نه به راستی، بنابراین پرینوم بیشتر قابل دسترسی بود و میزان بالایی از آسیبهای پرینی ممکن بود ارزیابی شد در طی این دوره، توجه بیشتر به حداقل رساندن آسیب دهلیزی و روش های مختلف از جمله حمایت از پروموت و فشار دادن به ریشه برای جلوگیری از خروج سریع انجام شد. در پایان قرن نوزدهم، تمرینکنندگان توصیه می کردند که تمام آسیب های پرشی را ببندند. با این حال، تا اوایل قرن بیستم، بیهوشی موضعی برای تسکین درد قبل از عمل جراحی و سوزش اپیزیوتومی، حمایت شد. در انگلستان، ماماها تا اواخر قرن هجدهم هیچ آموزش رسمی دریافت نکرده بودند و تا اواخر قرن بیستم، ماماها مجاز به انجام خواندن پروین نبوده اند.

مقدمه

در طول زایمان ترومای پرینی پدیده جدیدی نیست؛ زیرا بازنگری از ادبیات تاریخی از سال 2050 تا سال 1900 میلادی میلادی نشان می دهد که زنان در سراسر قرن ها صدمه دیده اند. در حقیقت، اولین مورد آسیب شدید پروین در طول زایمان در مومی هنینیت مشاهده شد. او زن زن نبی بود که تقریبا 22 سال داشت و به نظر می رسید ملکه یا رقاص در دادگاه پادشاه Mentuhotep مصر 2050 پیش از میلاد بود. بری مشاهده کرد که لگن Henhenit شکل غیر طبیعی است و پارگی واژن در مثانه وجود دارد، که ممکن است به دلیل عدم تسریع سفلی که در زمان بروز زایمان اتفاق می افتد و احتمالا منجر به مرگ او شد.

Year: 2017

Publisher : SPRINGER

By : Khaled M.K. Ismail