Osteoporosis Rehabilitation

ABSTRACT

Osteoporosis is a skeletal condition involving progressive bone loss and microarchitectural deterioration, leading to increased bone fragility and susceptibility to fractures. It is the most prevalent metabolic bone disease among adults worldwide. The magnitude of the disease is immense. A 2014 study of Americans aged 50 and older estimated that 10.2 million US adults have osteoporosis at the femoral neck and lumbar spine and another 43.4 million have low bone mass, meaning that over one-half of the total US adult population is affected . Approximately 8.2 million women and 2.0 million men had osteoporosis and another 27.3 million women and 16.1 million men had low bone mass. As the number of older Americans continues to increase, these numbers are likely to increase markedly. Osteoporosis has become one of the leading health problems of the elderly and those with medical conditions adversely affecting bone. In 2015, the frst study to examine the global burden of fracture probability projected that by 2040, approximately 319 million people will be at risk of fracture compared to 158 million in 2010. In the United States, over two million fragility fractures occur annually at an estimated cost of $19 million in direct medical care for prevention and treatment . Singer et al. have estimated that osteoporotic fractures among postmenopausal women resulted in more than a half- million hospitalizations, 800,000 emergency room visits, and 180,000 nursing home admissions . Moreover, they indicated that fracture incidence in these women is greater than that of heart attack, stroke, and breast cancer combined.

INTRODUCTION

Bone is a complex matrix of organic collagen upon which inorganic hydroxyapatite, composed of calcium and phosphate, is layered. The internal collagen, often referred to as the scaffolding of bone, has a triple helical, lamellar arrangement that is further cross-linked by a compound of collagen fbers termed pyridinolines. Bone undergoes periodic remodeling—the dual processes of bone formation and resorption —through the action of multicellular units comprised of two types of bone cells—osteoblasts and osteoclasts. Osteoblast cells initially build and continually replace bone throughout the life span; osteoclast cells remove weakened sections of bone. Remodeling leads to thicker and stronger bones until approximately the age of 25; subsequently bone is essentially maintained or slowly lost until age 50 when effects of aging and hormonal changes occur .

چکیده

پوکی استخوان یک وضعیت اسکلتی است که شامل کاهش میزان پیشرفت استخوانی و وخیم شدن میکروارساختاری است که منجر به افزایش شکنندگی استخوان و حساسیت به شکستگی می شود. این شایع ترین بیماری متابولیک استخوان در میان بزرگسالان در سراسر جهان است. مقدار بیماری بسیار زیاد است. مطالعه 2014 آمریکایی ها در سن 50 سالگی و بر اساس آن برآورد شده است که 10.2 میلیون بزرگسال در ایالات متحده مبتلا به پوکی استخوان در گردن و ستون فقرات کمری هستند و 43.4 میلیون نفر دیگر نیز دارای توده استخوانی کم هستند، این بدان معنی است که بیش از نیمی از کل جمعیت بالغ ایالات متحده تحت تاثیر قرار گرفته است. تقریبا 8.2 میلیون زن و 2.0 میلیون مرد پوکی استخوان داشتند و 27.3 میلیون زن و 16.1 میلیون مرد توده کم استخوان داشتند. همانطور که تعداد سالمندان آمریکایی همچنان افزایش می یابد، این تعداد به احتمال زیاد به طور چشمگیری افزایش می یابد. پوکی استخوان یکی از مشکلات بهداشتی پیشرو در سالمندان و افرادی است که بیماری های نامطلوب بر استخوان دارند. در سال 2015، مطالعات Frst برای بررسی بار جهانی احتمال شکست، پیش بینی کرد که تا سال 2040، تقریبا 319 میلیون نفر در معرض خطر شکستگی قرار خواهند گرفت در مقایسه با 158 میلیون نفر در سال 2010. در ایالات متحده، بیش از دو میلیون شکستگی شکننده در سال هزینه پیش بینی شده 19 میلیون دلار برای مراقبت مستقیم پزشکی برای پیشگیری و درمان است. سینگر و همکاران تخمین زده اند که شکستگی های استخوانی در میان زنان یائسه منجر به بیش از نیم میلیون سال بستری شدن، 800،000 بازدیدکننده در اتاق اورژانس و 180،000 پذیرش در منزل پرستاری شده است. علاوه بر این، آنها نشان داد که شیوع شکستگی در این زنان بیشتر از حمله قلبی، سکته مغزی و سرطان سینه است.

مقدمه

استخوان یک ماتریس پیچیده از کلاژن آلی است که از آن هیدروکسی آپاتیت معدنی تشکیل شده از کلسیم و فسفات است. کلاژن داخلی، که اغلب به عنوان داربست استخوان نامیده می شود، دارای ترتیبی است که به صورت ورقه ای پیچ خورده است، که بیشتر به وسیله یک ترکیب کلاژن فابر، به نام پییدا دینین، متصل شده است. استخوان تحت بازسازی دوره ای – فرآیند دوگانه استخوان سازی و جذب – تحت عمل واحدهای چند سلولی شامل دو نوع سلول های استخوانی – استئوبلاست ها و استئوکلاست ها می باشد. سلول های استئوبلاست در ابتدا ساخت و جایگزین استخوان در طول عمر خود می شوند؛ سلول های استئوسکلستی بخش های ضعیف استخوان را حذف می کنند. بازسازی به استخوان های ضخیم تر و قوی تر می انجامد تا حدود 25 سالگی؛ در نتیجه اثرات تغییرات پیری و هورمونی استخوان به طور کلی حفظ می شود یا به آرامی تا 50 سالگی از بین می رود.

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By : Christina V. Oleson