A comparison of the performance of various project control methods using earned value management systems

ABSTRACT

Recent literature on project management has emphasised the effort which is spent by the management team during the project control process. Based on this effort, a functional distinction can be made between a top down and a bottom up project control approach. A top down control approach refers to the use of a project control system that generates project based performance metrics to give a general overview of the project performance. Actions are triggered based on these general performance metrics, which need further investigation to detect problems at the activity level. A bottom up project control system refers to a system in which detailed activity information needs to be available constantly during the project control process, which requires more effort. In this research, we propose two new project control approaches, which combines elements of both top down and bottom up control. To this end, we integrate the earned value management/earned schedule (EVM/ES) method with multiple control points inspired by critical chain/buffer management (CC/BM). We show how the EVM/ES control approach is complementary with the concept of buffers and how they can improve the project control process when cleverly combined. These combined top down approaches overcome some of the drawbacks of traditional EVM/ES mentioned in the literature, while minimally increasing the effort spent by the project manager. A large computational experiment is set up to test the approach against other control procedures within a broad range of simulated dynamic project progress situations.

INTRODUCTION

In this paper we focus our research on the control process during the execution of a project. Among the different approaches published in the project management literature, substantial distinctions exist with respect to the work breakdown structure (WBS) level at which the control process is performed, and consequently the effort which is spent during the process and the accuracy of potential actions triggered by such a process. We will restrict our attention to schedule control in this research. Ultimately, the objective of the control process is finishing the project within a given deadline. It is assumed that the level of detail that has to be available for the project manager during project control corresponds to the effort spent during the control process. This research will not focus on the possible actions to be taken to bring the project back on track, we therefore refer to Herroelen and Leus (2001), Bowman (2006) and Vanhoucke (2011) for an illustration of possible actions that can be incorporated into a dynamic project control experiment. Rather, we will discuss the project control process itself and analyse its performance based on whether or not it produces correct warning signals.

چکیده

ادبیات اخیر در مورد مدیریت پروژه تاکید بر تلاش است که توسط تیم مدیریت در طول فرایند کنترل پروژه صرف شده است. بر اساس این تلاش، می توان یک تمایز کارکردی بین یک رویکرد کنترل بالا از پایین تا پایین به بالا ایجاد کرد. رویکرد کنترل بالا به استفاده از یک سیستم کنترل پروژه می پردازد که معیارهای عملکرد مبتنی بر پروژه را تولید می کند تا یک نمای کلی از عملکرد پروژه ارائه شود. اقدامات براساس این معیارهای عملکرد عمومی انجام می شود که برای بررسی مشکلات در سطح فعالیت نیاز به تحقیقات بیشتری دارند. سیستم کنترل پایین از پایین به سیستم اشاره می کند که در آن، اطلاعات فعالیت های دقیق باید در طول فرایند کنترل پروژه به طور مداوم در دسترس باشد، که نیازمند تلاش بیشتری است. در این تحقیق، ما دو رویکرد جدید کنترل پروژه را پیشنهاد می کنیم که شامل عناصر کنترل از بالا و پایین می باشد. برای این منظور، ما با استفاده از روش مدیریت ارزش / درآمد به دست آمده (EVM / ES) با چندین نقطه کنترل الهام گرفته از مدیریت حیاتی زنجیره / بافر (CC / BM) ادغام می شود. ما نشان می دهیم که رویکرد کنترل EVM / ES مکمل با مفهوم بافر ها است و چگونه می توانند فرآیند کنترل پروژه را با هوشمندانه ترکیب کنند. این رویکردهای ترکیبی از بالا به پایین، برخی از نقاط ضعف EVM / ES سنتی را در ادبیات به دست می آورند، درحالی که تلاش کمتری برای مدیریت پروژه انجام می شود. یک آزمایش بزرگ محاسباتی برای تست رویکرد در برابر سایر روش های کنترل در طیف وسیعی از شرایط پیشرفت پروژه های پویا شبیه سازی شده است.

مقدمه

در این مقاله، تحقیق ما بر روی فرآیند کنترل در هنگام اجرای یک پروژه تمرکز دارد. در میان رویکردهای مختلف منتشر شده در ادبیات مدیریت پروژه، تفاوت های قابل توجهی در رابطه با ساختار شکست خورده (WBS) وجود دارد که در آن فرایند کنترل انجام می شود و در نتیجه تلاش هایی که در طول فرایند صرف شده و دقت اقدامات بالقوه باعث شده است با چنین فرایندی ما توجه خود را به کنترل برنامه در این تحقیق محدود می کنیم. در نهایت، هدف فرایند کنترل، پایان دادن به پروژه در یک مهلت مشخص است. فرض بر این است که سطح جزئیات که برای مدیر پروژه در حین کنترل پروژه در دسترس است، مربوط به تلاش های انجام شده در طول فرایند کنترل می باشد. این تحقیق بر روی اقدامات احتمالی که باید انجام شود تا پروژه را به عقب برساند، تمرکز نکنیم، بنابراین ما به Herroelen و Leus (2001)، Bowman (2006) و Vanhoucke (2011) اشاره میکنیم تا نشان دهندۀ اقدامات احتمالی است که میتواند شامل شود به یک پروژه کنترل پروژه پویا. در عوض، ما فرایند کنترل پروژه را در خودمان بحث خواهیم کرد و عملکرد آن را براساس اینکه آیا سیگنال های هشدار صحیح تولید می کنیم یا نه، تحلیل می کنیم.

Year: 2015

Publisher : ELSEVIER

By : Jeroen Colin , Mario Vanhoucke