Emergency Dermatology

ABSTRACT

When cells are damaged, as often occurs during trauma and metabolic stress, the organism has to choose whether to repair the damage by promoting cell survival or to remove irreparably injured cells. Cell injury occurs when an adverse stimulus reversibly disrupts the normal, complex homeostatic balance of the cellular metabolism. In this case, after injury the cellsattempt to seal breaks in their membranes, chaperone the removal or refolding of altered proteins, and repair damaged DNA. On the contrary, when cell injury is too extensive to permit reparative responses, the cell reaches a “point of no return,” and the irreversible injury culminates in programmed cell death (PCD). Specific properties or features of cells make them more or less vulnerable to external stimuli, thus determining the kind of cellular response. In addition, the characteristics of the injury (type of injury, exposure time, or severity) will affect the extent of the damage. We present a short overview of the best-known PCD pathways. We emphasize the apoptotic pathway, considered for years the hallmark of PCD, and the different stimuli that produce cell injury.

INTRODUCTION

The survival of multicellular organisms depends on the function of a diverse set of differentiated cell types.  After development is complete, the viability of the organism depends on the maintenance and renewal of these diverse lineages. Within each lineage homeostasis is maintained through a delicate balance between cell proliferation and cell death.1 Disorders of either process have pathologic consequences and can lead to disturbed embryogenesis, neurodegenerative diseases, or the development of cancer2; therefore, the equilibrium between life and death is tightly controlled, and faulty elements can effectively be eliminated by PCD, a term that well defines the planned sequence of physiological cellular autodestruction, which requires both energy expenditure and a specific enzymatic network. Cell death is an essential strategy for the control of the dynamic balance of the living system, and it is the ultimate result of most physiological as well as pathological processes. Skulachev aptly described the concept of cell death using the metaphor of the “Samurai law of biology” (i.e., it is better to die than be wrong), showingthat the suicide program is a way to purify cells of damaged organelles and tissues of unwanted cells that use up valuable substrates and  nutrients.3,4 Cell death thus appears as the unique solution to eliminate what is unwanted or dangerous to the “community.”

چکیده

هنگامی که سلول ها آسیب دیده اند، همانطور که اغلب در طول تروما و استرس متابولیکی اتفاق می افتد، ارگانیسم باید انتخاب کند که آیا با ترویج بقای سلول و یا حذف سلول های غیر قابل جبران آسیب می شود. آسیب سلولی زمانی اتفاق می افتد که یک محرک نامطلوب به طور قابل ملاحظه ای اختلال متابولیسم سلولی طبیعی و پیچیده هوموستاتیک را مختل می کند. در این مورد، پس از آسیب، سلول ها تمایل به مهر و موم شدن در غشاء خود را دارند، حذف یا دفع پروتئین های تغییر یافته، و تعمیر DNA آسیب دیده. برعکس، هنگامی که آسیب سلولی بیش از حد گسترده است تا پاسخ های جبران پذیری را به دست بیاورد، سلول به “نقطه بدون بازگشت” می رسد و آسیب برگشت ناپذیر به مرگ برنامه ریزی شده سلول (PCD) منجر می شود. خواص خاص یا ویژگی های سلول ها آنها را بیشتر یا کمتر آسیب پذیر به محرک های خارجی، در نتیجه تعیین نوع پاسخ سلولی. علاوه بر این، ویژگی آسیب (نوع آسیب، زمان قرار گرفتن در معرض، یا شدت) بر میزان آسیب تاثیر می گذارد. ما یک مرور کلی از مسیرهای شناخته شده PCD ارائه می کنیم. ما بر مسیر آپوپتوتیک تأکید میکنیم، برای سالها مشخصه PCD و محرکهای مختلفی که باعث آسیب سلول میشوند، مورد توجه قرار گرفته است.

مقدمه

بقای ارگانیسم های چند سلولی بستگی به عملکرد یک مجموعه متنوع از انواع سلول های متمایز دارد. پس از تکمیل تکامل، زنده گی ارگانیسم بستگی به نگهداری و تجدید این گونه های متنوع دارد. در هر یک از خانواده ها، هوموستاز از طریق تعادل ظریف بین proliferation سلولی و مرگ سلولی حفظ می شود. اختلالات هر دو فرآیند دارای پیامدهای پاتولوژیک می باشند و می توانند منجر به اختلال جنینی، بیماری های نورودنراتیو یا توسعه سرطان شوند. بنابراین، تعادل بین زندگی و مرگ به شدت کنترل می شود و عناصر معیوب می تواند به طور موثر توسط PCD حذف شود، که اصطلاح خوبی را تعریف می کند که دنباله برنامه ریزی فیزیولوژیکی تخریب سلولی سلولی است که نیاز به هزینه انرژی و یک شبکه آنزیمی خاص دارد. مرگ سلولی یک استراتژی ضروری برای کنترل تعادل پویا سیستم زندگی است و این نتیجه نهایی اکثر فرآیندهای فیزیولوژیکی و همچنین آسیب شناسی است. اسکولاچف مفهوم مرگ سلول را با استفاده از استعاره «قانون زئولیت سمورایی» (یعنی بهتر است که از مرگ غلط باشد) توصیف کرد، نشان می دهد که برنامه خودکشی راهی برای پاک کردن سلول های اندولین آسیب دیده و بافت سلول های ناخواسته است که استفاده از بسترهای ارزشمند و مواد مغذی می باشد. 3.4 مرگ سلولی به نظر می رسد به عنوان راه حل منحصر به فرد برای از بین بردن آنچه ناخواسته و یا خطرناک به “جامعه”.

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By :  Ronni Wolf, Lawrence Charles Parish, Jennifer L. Parish

File Information: English Language/ 369 Page / size: 16.63 MB

Download

سال : 1395

ناشر : SPRINGER

کاری از : روننی گرگ، پارک لارنس چارلز، جنیفر الف

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 369 صفحه / حجم : MB 16.63

لینک دانلود