Dilemma between economic development and energy conservation: Energy rebound effect in China

ABSTRACT

Promoting technological development to improve energy efficiency has been the primary method of energy conservation in China. However, the existence of energy rebound effect will impose negative effects on the final result of energy saving. In this article, we adopt the Malmquist index approach to estimate the  contribution of technological progress to economic growth. We also employ Logarithmic mean weight Divisia index (LMDI) to measure the impact of technological improvement on the energy intensity. Based on the  above, we set up a model to estimate the technology-based energy rebound effect in China. The results  show that, over 1981e2009, energy rebound effect amounts averagely to 53.2%, implying that China  cannot simply rely on technical means to reduce energy consumption and emission. Economic instruments should also be applied as supplements to ensure results of energy conservation and emission reduction.

INTRODUCTION

China’s primary energy consumption and carbon dioxide (CO2) emission has shown a growing trend since 1981. In 2009, China’s energy consumption was 3066.5 million tons of coal equivalent (Mtce) , in which  electricity consumption was 3681 terawatt hour  and its carbon emission reached 7518.5 Mt . Energy saving and emission reduction has been playing increasingly important role in China’s economic growth, as the   country has to cope with greenhouse gas (GHG) emission reduction as well as face strong energy and environmental constraints. The State Council of China issued a “Comprehensive Program of Energy  Conservation and Emission Reduction during 12th Five-Year” in 2010. According to the program, energy intensity, measured as the ratio of total  energy consumed in standard coal equivalent to real gross domestic
product (GDP) in China, should be cut down by 16% in 2015 from the 2010 level. Also, its carbon intensity, measured as the ratio of total CO2 emission to GDP will go down by 17%. This just reveals the Chinese government’s strong determination on energy saving and emission reduction.  Like in several countries, the Chinese government also treats it as a primary method of energy conservation to improve energy efficiency by promoting technological progress. Some achievements have been made. Energy intensity in China  declined from 1.66 tce/1000USD in 1980 to 0.39 tce/1000USD in 2009 (at 2005  prices) .

چکیده

ترویج توسعه تکنولوژیکی برای بهبود بهره وری انرژی، روش اولیه حفاظت از انرژی در چین است. با این حال، وجود تأثیر بازگشت انرژی، تأثیرات منفی بر نتیجه نهایی صرفه جویی در انرژی خواهد داشت. در این مقاله، ما از رویکرد Index Malmquist برای برآورد سهم پیشرفت تکنولوژی به رشد اقتصادی استفاده می کنیم. ما همچنین شاخص وزنی وزنی متوسط لگاریتمی (LMDI) را برای اندازه گیری تأثیر بهبود تکنولوژی بر شدت انرژی استفاده می کنیم. بر اساس فوق، ما یک مدل برای ارزیابی اثرات بازگشت انرژی مبتنی بر فناوری در چین ایجاد کردیم. نتایج نشان می دهد که در طول سال های 1981 و 2009، بازده انرژی به طور متوسط به 53.2٪ می رسد، به این معنی است که چین نمی تواند به صرفه اقتصادی صرفه جویی در مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای متکی باشد. ابزارهای اقتصادی نیز باید به عنوان مکمل برای اطمینان از نتایج حفاظت از انرژی و کاهش انتشار استفاده شود.

مقدمه

مصرف انرژی اولیه و مصرف گاز دی اکسید کربن در چین از سال 1981 روند رو به رشدی را نشان داده است. در سال 2009، مصرف انرژی چین 3066.5 میلیون تن معادل سنگ (Mtce) بود که مصرف برق آن 3681 terawatt ساعت بود و انتشار کربن آن به 7518.5 Mt. صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نقش مهمی در رشد اقتصادی چین ایفا کرده اند، چرا که کشور باید مقابله با کاهش گازهای گلخانه ای (GHG) را کاهش دهد و همچنین با محدودیت های انرژی و محدودیت های زیست محیطی مواجه است. شورای دولتی چین در سال 2010 برنامه “برنامه جامع حفاظت از انرژی و کاهش میزان انتشار در طی پنج ساله 12 ساله” را صادر کرد. براساس برنامه، شدت انرژی، با توجه به نسبت کل انرژی مصرف شده در معادلۀ معادل زغال سنگ واقعی به محصول واقعی داخلی (تولید ناخالص داخلی) در چین باید در سال 2015 از سال 2010 به میزان 16٪ کاهش یابد. همچنین، شدت کربن آن، به عنوان نسبت انتشار کل CO2 به تولید ناخالص داخلی، 17 درصد کاهش می یابد. این فقط نشانۀ قاطعیت قوی چین در زمینه صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است. همانند چندین کشور، دولت چین نیز به عنوان یک روش اولیه برای صرفه جویی در انرژی برای بهبود بهره وری انرژی از طریق پیشرفت تکنولوژی پیشرفت کرده است. برخی دستاوردها ساخته شده اند. شدت انرژی در چین از 1،66 تسریقه / 1000 دلاری در سال 1980 به 0،39 تت / 1000 دلاری در سال 2009 کاهش یافت (در قیمت های سال 2005).

Year: 2012

Publisher : ELSEVIER

By :  Boqiang Lin , Xia Liu 

File Information: English Language/ 7 Page / size: 281 KB

Download

سال : 1391

ناشر : ELSEVIER

کاری از : بوگینگ لین، شیا لیو

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 7 صفحه / حجم : KB 281

لینک دانلود