اثر افزايش منگنز بر كاهش احتمال ترك گرم در جوشكاري زيـر پـودري فولادهـاي ميكـرو آليـاژي بـه اثبات رسيـده است، اما اين افزايش نمي  بايست باعث تغييرات نامطلوب در خواص متالورژيكي و بـه تبـع آن خواص مكانيكي فلز جوش شـود. لـذا از آنجائيكـه مقـدار منگنـز فلـز جـوش در  ايـن فرآينـد بوسـيله پارامترهايي نظير تركيب فلز پايه ، سيم جوش و پودرجوش كنترل مـي شـود و مقـدار بهينـه اي بـراي آن وجود دارد، هدف از  تحقيق حاضر بررسي اثر مقدار منگنز سيم جوش بر خواص مكانيكي ، ريزساختار و مقاومت به ترك گرم فلزجوش بوده است. در اين راسـتا سـيم  0جوشـهايي بـا سـه مقـدار مـشخص منگنـز انتخاب شد و جوشكاري ابتدا در شرايط آزمايشگاهي مطابق با الزامات EN 756و EN 760و سـپس در شرايط عملي توليد لوله هاي اسپيرال انتقال گاز با جنس X70و ضخامت 19/8 mmتحت الزامات كيفي استانداردهاي IPSو API 5Lانجام شد . نتايج حاصل از متالوگرافي نمونـه هـا بوسـيله ميكروسـكوپ نـوري و ميكروسـكوپ الكترونـي روبـشي (SEM) نشان دادند كه افزايش مقدار منگنز سيم  جوش و به تبع آن فلز جوش باعـث كـاهش انـدازه دانـه تمام فازهاي موجود ( فريت سوزني ، فريت اوليه و فريت با فـاز دوم مـنظم ) شـده اسـت،  بـه عـلاوه ايـن افزايش باعث كاهش مقدار فريت اوليه ( عمدتا ٌ فريت مرز دانـه اي) و فريـت بـا فـاز دوم مـنظم در ازاي افزايش مقدار فريت سوزني شده است. نتايج حاصل از آزمونهاي خواص مكـانيكي نيـز نـشان دادنـد كـه افزايش مقدار منگنز سبب افزايش استحكام و سختي فلز جوش مي  شود، اما چقرمگي ضربه اي و درصـد ازدياد طول فلز جوش پس از مقدار بهينه اي كه بـا سـيم جـوش شـامل 1/1درصـد منگنـز بدسـت آمـد، كاهش يافت و دليل كاهش چقرمگي در بيشترين مقدار منگنز به افزايش سختي پذيري و تشكيل جزايـر مارتنزيتي و كاربيدهاي مرزدانه اي در  محل برخورد دانه هـاي فريـت سـوزني نـسبت داده شـد.