Malignancies of the Groin

ABSTRACT

Cancer of the penis has been recognized for centuries, and its management was frst described by Celsus in the seventeenth century when he recommended an amputation for a penile carcinoma with cauterization of the raw stump to control bleeding. However, only in the 1800s was inguinal lymphadenectomy recognized as a routine to treat inguinal metastases . Almost 200 years from the frst procedure to treat penile cancer, Young, in 1907, recommended bilateral inguinal lymphadenectomy simultaneously with the penectomy for penile carcinoma . Daseler and associates, in 1948, after the dissection of 450 cadavers, found the precise inguinal anatomic parameters, and Baronofsky, in the same year, advocated one technique that is still widely employed, the transposition of sartorius muscle over the femoral vessels . The frst technique described for inguinal lymph node dissection (ILND) for penile cancer found in Medline resources was attributed to Zenker and Pichlmaier in 1966 . Since then, hundreds of modifcations and new approaches have been published. Fegen and Persky frst associated the success of a complete inguinal dissection with an increase in penile cancer survival rates. Johnson and Lo, in 1984, reported that the most important factor determining survival in patients with penile cancer is the extent of lymph node metastases , and an aggressive lymphadenectomy is associated with improved long-term survival and potential cure.

INTRODUCTION

Minimally invasive surgery, including the endoscopic and laparoscopic techniques, is widely accepted and performed in urology with proven benefts for morbidity reduction. Consequently, the concept of minimally invasive surgery is supported for ILND. Bishoff et al. in 2003 reported the frst endoscopic inguinal node dissection in two cadavers and one patient. The dissection was possible in the human cadavers, but it was not possible in the patient due to the adherence of the enlarged lymph nodes to the femoral vessels . Tobias- Machado et al. in 2006 reported the frst successful video-endoscopic inguinal lymphadenectomy (VEIL) in humans . The idealized technique allows a superfcial and deep excision of the inguinal lymph nodes, analogous to the radical conventional surgery utilizing laparoscopic instruments.

چکیده

سرطان آلت تناسلی برای قرن ها به رسمیت شناخته شده است و مدیریت آن از طریق سلسس در قرن هفدهم توصیف شده است، زمانی که او برای قطع عضو سرطان آلت تناسلی توصیه می شود که با استفاده از سوزن زدن خلط خام برای کنترل خونریزی. با این حال، تنها در دهه 1800 لنفادنکتومی لگنی به عنوان یک روش معمول برای درمان متاستازهای مکرر شناخته شد. یانگ، در سال 1907، تقریبا 200 سال از روش فراتر برای درمان سرطان آلت تناسلی، لنفادنکتومی مچ پا دو طرفه را همزمان با پنانکتومی برای کارسینوم آلت تناسلی توصیه کرد. Daseler و همکارانش، در سال 1948 پس از محو شدن 450 نفر از بیماران، پارامترهای آناتومیک دقیق را پیدا کردند، و بارونوفسکی در همان سال از یک تکنیک که هنوز به طور گسترده ای استفاده می شود، انتقال عضله سارتروری بر عروق فمورال است. روش پیشنهادی برای تشریح غدد لنفاوی پستان (ILND) برای سرطان آلت تناسلی موجود در منابع Medline به Zenker و Pichlmaier در سال 1966 نسبت داده شده است. از آن زمان، صدها تغییر و رویکرد جدید منتشر شده است. Fegen و Persky frst با موفقیت یک برش کامل داخل بینی همراه با افزایش میزان زنده ماندن سرطان آلت تناسلی همراه است. جانسون و لو، در سال 1984، گزارش دادند که مهمترین عامل تعیین کننده بقای در بیماران مبتلا به سرطان آلت تناسلی، میزان متاستازهای گره لنفاوی است و لنفادنکتومی تهاجمی با بهبود بقای طولانی مدت و درمان بالقوه همراه است.

مقدمه

جراحی حداقل مهاجم، از جمله تکنیک های آندوسکوپی و لاپاروسکوپی، به طور گسترده ای پذیرفته شده و در اورولوژی انجام می شود و اثبات شده است برای کاهش مرگ و میر. در نتیجه، مفهوم جراحی حداقل تهاجمی برای ILND پشتیبانی می شود. Bishoff و همکاران. در سال 2003 گزارش تخریب گره بند ناف فک پایین اندوسکوپیک در دو بیمار و یک بیمار گزارش شد. محکوم کردن در بستگان انسانی ممکن بود، اما در بیمار به علت پیوستن گره های لنفاوی بزرگ به عروق فمورال امکان پذیر نبود. توبیاس- ماچادو و همکاران در سال 2006، لنفادنکتومی داخل وریدی آندوسکوپیک (VEIL) در انسان را به خوبی مورد بررسی قرار داد. تکنیک ایده آل اجازه می دهد تا از بین بردن فوق العاده و عمیق گره های لنفاوی پارگی، به طور مشابه با عمل جراحی متعارف رادیکال با استفاده از ابزار لاپاروسکوپی است.

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By : Keith A. Delman , Viraj A. Master