Identity Flexibility During Adulthood

ABSTRACT

  Each of us has a sense of unique independence from other human beings. Though we are connected through family and community, you are independently you and I m independently me. The question of  “Who are you?” or “Who am I?” is deceptively complicated.  Immediately we might say that the answer depends on a particular life stage, or a certain period of psychological development, a specifc social group, or even a unique physiological state. Because we might say that who we are depends on any number of variables, we intimate that who we are changes from time to time. Whether and how one’s identity changes throughout a lifetime is a matter not agreed upon by the psychologists, sociologists, philosophers, or literary giants who study it. Many can fnd agreement, though, on the idea that malleability of identity can be both adaptive and damaging. Interestingly, among psychologists who study identity, most theorizing has supported the correlation of a stable identity with a healthy mental status and even that one’s identity is frmly formed by adolescence. In accord with that idea, most of what is written in the sociological literature about life in our 70s, 80s, and 90s suggests that who we are when we are old remains pretty close to who we were when we were young. But, in the novel Love in the Time of Cholera (Marquez, 1985) Gabriel Garcia Marquez writes: “He allowed himself to be swayed by his conviction that human beings are not born once and for all on the day their mothers give birth to them, but that life obliges them over and over again to give birth to themselves,” suggesting we have different selves at various life stages and circumstances.

INTRODUCTION

Typically, identity development purportedly begins with very young children’s awareness that they are separate and unique individuals with frst indications of this awareness being evident when children begin to recognize themselves, as when looking in a mirror, or when realizing that other people are not feeling their skinned knees. But even before that, in infancy, separation-individuation is a development phase where a baby slowly sees herself as different from the mother and is aware of her own identity (Mahler, Pine, &  Bergman, 2000). Separation refers to the development of limits and to the differentiation in the infant’s mind between itself and the mother, whereas individuation refers to the development of the infant’s ego, sense of identity, and cognitive abilities. Mahler believed that disruptions in the fundamental process of separation- individuation could result later in life in a disturbance in the ability to maintain a reliable sense of individual identity.

چکیده

هر یک از ما دارای استقلال منحصر به فردی از دیگر انسان ها است. اگرچه ما از طریق خانواده و جامعه متصل می شویم، شما مستقل هستید و من مستقل از من هستم. سؤال “چه کسی هستی؟” یا “من کی هستم؟” فریبنده پیچیده است. بلافاصله می توان گفت که پاسخ بستگی به یک مرحله خاص زندگی دارد، یا دوره خاصی از توسعه روانشناختی، یک گروه اجتماعی مشخص، یا حتی یک حالت فیزیولوژیکی منحصر به فرد. از آنجا که ممکن است ما بگوییم که چه کسی ما را به هر تعداد متغیر وابسته می کند، ما آن را درک می کنیم که از زمان به زمان تغییر می کنیم. این که آیا یا چگونه هویت فرد در طول یک عمر تغییر می کند، موضوعی نیست که توسط روانشناسان، جامعه شناسان، فیلسوفان و غول ادبی که آنها را مطالعه می کنند، موافقت نکند. با این وجود، بسیاری از افراد می توانند بر این ایده قرار گیرند که انعطاف پذیری هویت می تواند هم انعطاف پذیر و هم آسیب پذیر باشد. جالب توجه است، در میان روانشناسانی که هویت را مطالعه می کنند، اکثر نظریه ها از همبستگی یک هویت پایدار با یک وضعیت ذهنی سالم حمایت می کنند و حتی هویت فرد از نوجوانی شکل می گیرد. با توجه به این ایده، بیشتر آنچه که در ادبیات جامعه شناسی درباره زندگی در 70، 80s و 90 سالگی ما نوشته شده است، نشان می دهد که چه کسی ما وقتی هستیم که قدیمی هستیم، بسیار نزدیک به آن چه که ما بودیم وقتی جوان بودیم، نزدیک است. اما گابریل گارسیا مارکز در رمان «عشق در زمان گرسنگی» (مارکز، 1985) می نویسد: “او اجازه داد که به اعتقاد وی مبنی بر این که انسان ها یک بار و برای همیشه تولد مادران خود را به دنیا نمی آورند اما این زندگی آنها را مجبور می کند بارها و بارها خود را به دنیا بیاورد “، نشان می دهد که ما در مراحل و شرایط مختلف زندگی خود متفاوت داریم.

مقدمه

به طور معمول، توسعه هویت به نظر می رسد با آگاهی کودکان بسیار جوان آغاز می شود که افراد جداگانه و منحصر به فرد هستند که نشان می دهد این آگاهی زمانی که کودکان شروع به تشخیص خود می کنند، آشکار می شود، مثل اینکه وقتی به آینه نگاه می کنید یا زمانی که متوجه شوید دیگران احساس نمی کنند زانو پوست اما حتی قبل از آن، در دوران کودکی، جدایی فردی یک مرحله توسعه است که در آن کودک به آرامی خود را با مادر متفاوت می کند و از هویت خودش آگاه است (Mahler، Pine & Bergman، 2000). جداسازی اشاره به توسعه محدودیت ها و تفکیک ذهن نوزاد بین خود و مادر دارد، در حالی که فردی به توسعه ی نفس، حس هویت و توانایی های شناختی اشاره می کند. مالر معتقد بود که اختلالات در فرآیند اساسی جدایی-فردگیری می تواند بعدا در زندگی در یک اختلال در توانایی حفظ حس قابل اعتماد هویت فردی به نتیجه برسد.

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By : Jan D. Sinnott

File Information: English Language/ 340 Page / size: 2.73 MB

Download

سال : 1395

ناشر : SPRINGER

کاری از : جان دی سینوت

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 340 صفحه / حجم : MB 2.73

لینک دانلود