Value drivers of corporate eco-efficiency: Management accounting information for the efficient use of environmental resources

ABSTRACT

Eco-efficiency is oftentimes considered the gold standard for managerial decision making in an environmental context because it seemingly reconciles the efficient use of capital and the efficient use of environmental resources. We challenge this view by disaggregating eco-efficiency to provide an in-depth analysis of corporate eco-efficiency and to identify the drivers of an efficient use of environmental resources. By building on the value-based approach in financial management, we extend the rationale of economic value drivers to develop drivers for the efficient use of environmental resources. We apply this logic to analyze the carbon-efficiency of major car manufacturers worldwide. The analysis clarifies the conceptual relationship between the use of economic and environmental resources by firms. The analysis shows that the drivers of capital efficiency and eco-efficiency are not fully congruent. These findings underpin critical voices that question the supposedly unproblematic link between corporate eco-efficiency and economic value creation. We illustrate that the efficient use of environmental resources is complementary rather than instrumental to capital efficiency. Consequently, the challenge of managing eco-efficiency is to unshackle it from the current capital-oriented domination. The findings provide managerial guidance on the value-creating use of environmental and economic resources. Conceptually, our argument contributes to the debate between critical and managerial perspectives on environmental accounting and helps to address the current standoff between these two camps.

INTRODUCTION

The growing importance of sustainability issues for private companies calls for an integration of environmental aspects into corporate decision making. As management accounting “measures and reports financial and nonfinancial information that helps managers make decisions to fulfill the goals of an organization” (Horngren et al., 2000, p. 888) it stands to reason that environmental aspects should be systematically integrated into management accounting systems (Bennett and James, 1997; Burritt et al., 2002; Milne, 1996).

چکیده

کارآیی زیست محیطی اغلب به عنوان استاندارد طلایی برای تصمیم گیری مدیریت در زمینه زیست محیطی در نظر گرفته می شود، زیرا به نظر می رسد که استفاده کارآمد از سرمایه و استفاده کارآمد از منابع زیست محیطی سازگار باشد. ما این دیدگاه را با تقسیم کارآیی زیست محیطی برای ارائه یک تحلیل عمیق از بهره وری اقتصادی و شناسایی رانندگان استفاده موثر از منابع زیست محیطی به چالش می کشد. با ایجاد رویکرد مبتنی بر ارزش در مدیریت مالی، ما مبنای محرک ارزش اقتصادی را برای توسعه رانندگان برای استفاده کارآمد از منابع زیست محیطی گسترش می دهیم. ما این منطق را برای تجزیه و تحلیل راندمان کربن تولید کنندگان اصلی خودرو در سراسر جهان اعمال می کنیم. تجزیه و تحلیل را توضیح می دهد رابطه مفهومی بین استفاده از منابع اقتصادی و زیست محیطی توسط شرکت ها. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که رانندگان بازده سرمایه و بهره وری اکولوژیکی به طور کامل سازگار نیستند. این یافته ها، صداهای انتقادی را مطرح می کند که به طور کلی ارتباط بین کارآیی اقتصادی و ایجاد ارزش اقتصادی را مطرح می کند. ما نشان می دهیم که استفاده کارآمد از منابع زیست محیطی مکمل و نه سازنده برای بازده سرمایه است. در نتیجه، چالش مدیریت بهره وری زیست محیطی آن است که از سلطه فعلی سرمایه گرا رها شود. یافته ها راهنمایی های مدیریتی را در زمینه استفاده ارزشمند از منابع زیست محیطی و اقتصادی به دست می دهد. به لحاظ مفهومی، استدلال ما به بحث بین دیدگاه های انتقادی و مدیریتی در حسابداری محیطی کمک می کند و به حل اختلاف در میان این دو اردوگاه کمک می کند.

مقدمه

اهمیت در حال رشد مسائل پایداری برای شرکت های خصوصی، نیاز به یکپارچه سازی جنبه های زیست محیطی در تصمیم گیری های شرکت ها دارد. همانطور که حسابداری مدیریت “اندازه گیری و گزارش اطلاعات مالی و غیر مالی که به مدیران کمک می کند تا تصمیم گیری کنند که اهداف یک سازمان را برآورده کند” (هورنگرن و همکاران، 2000، ص 888)، منطقی است که جنبه های زیست محیطی باید به طور سیستماتیک در حسابداری مدیریت سیستم ها (Bennett & James، 1997؛ Burritt et al.، 2002؛ Milne، 1996).

Year: 2013

Publisher : ELSEVIER

By : Frank Figge , Tobias Hahn