Suicide Among Diverse Youth

ABSTRACT

Adolescent suicide is the most tragic experience for any society. The sudden loss of beautiful memories, a bright future, and growth of the individual and family is jarring and appalling. In 2012, suicide became the second leading cause of death in adolescents aged 15–24 years after unintended accidents and followed by homicide.  In this age group, the deaths caused by suicide alone are greater than the combined deaths caused by cancer, heart disease, influenza, pneumonia, diabetes mellitus, human immunodefciency virus, and stroke . This is a remarkable increase from 1987 to 1997, when suicide was the third leading cause of death among adolescents 10–19 years old . This increase in the rate of suicide from the third leading cause of death to the second disproportionately impacts youth of ethnic/racial minority background. The rate of suicide increased from 1999 to 2014 in non-Hispanic White (NHW) 15–24 years old increased by 59% and by 17% in females and males, respectively. By comparison, among Hispanics, the increase was 89% and 16% among females and males, respectively. Additionally, there is an alarming rate of 35% increase among Asian males from 1999 to 2014 in the same age group . Figure 1.1 shows suicide deaths among youths as a function of gender and ethnicity .  The group with highest risk is American Indian/Alaskan Native (AI/AN) adolescent males, while the lowest risk group is African-American (AA) females.

INTRODUCTION

Due to this demographic shift and steadily increasing suicide rate, there is a need of reassessing the current model of suicide prevention, assessment, and management. The current model is based on Western culture that values individualism and sees the purpose of life from one’s individual sense of successes and failures.  This core  value that guides the current screening tools and assessments may not be relevant when  addressing youth from diverse populations, among whom value orientations are more oriented to family and community than to the individual. For example, when working with Asian-American youth, the impact of a family’s experience of shame, loss, or dishonor may contribute to suicidal thoughts more than the youth’s individual sense of failure. If this factor is not assessed correctly, the mental health (MH) provider is likely to miscalculate the severity of risk factors, miss the opportunity to prevent suicide attempts, or may develop a treatment plan that is not relevant to the youth or the family.

چکیده

خودکشی نوجوانان برای همه جامعه یک تجربه عجیب و غریب است. از دست دادن ناگهانی خاطرات زیبا، آینده ای روشن و رشد فرد و خانواده، درهم آمیز و ناخوشایند است. در سال 2012، خودکشی دومین عامل مرگ و میر در نوجوانان 15 تا 24 ساله پس از تصادفات ناخواسته بود و به دنبال قتل عام شد. در این گروه سنی، مرگ و میر ناشی از خودکشی به تنهایی بیشتر از مرگ و میر ناشی از سرطان، بیماری قلبی، انفلوانزا، پنومونی، دیابت، بیماری ویروسی انسان و سکته مغزی است. این افزایش چشمگیر از سال 1987 تا 1997، زمانی که خودکشی سومین عامل مرگ و میر در میان نوجوانان 10-19 ساله بود. این افزایش در میزان خودکشی از سومین علت مرگ و میر ناشی از دوم به طور غیرمستقیم بر جوانان اقلیت قومی / نژادی تاثیر می گذارد. میزان خودکشی در سالهای 1999 تا 2014 در ناحیه غیر غیر اسپانیایی سفید (NHW) 15-24 ساله به ترتیب 59٪ و 17٪ در زنان و مردان افزایش یافت. در مقایسه، در میان اسپانیایی ها، افزایش به ترتیب 89٪ و 16٪ در بین زنان و مردان است. علاوه بر این، در سال 1999 تا 2014، در گروه سنی مشابه، میزان هشدار دهنده افزایش 35٪ در بین مردان آسیایی وجود دارد. شکل 1.1 مرگ و میر های انتحاری در میان جوانان را به عنوان تابعی از جنس و قومیت نشان می دهد. گروهی که بیشترین خطر را دارند، مردانی نوجوان آمریکایی هندی / Alaskan Native (AI / AN) هستند، در حالی که کمترین خطر گروه زنان آمریکایی آفریقایی-آمریکایی (AA) است.

مقدمه

با توجه به تغییرات جمعیت شناختی و افزایش میزان خودکشی، نیاز به ارزیابی مجدد مدل فعلی پیشگیری، ارزیابی و مدیریت خودکشی وجود دارد. مدل فعلی براساس فرهنگ غربی است که فردگرایی را ارزش می بخشد و هدف زندگی را از حس فرد به موفقیت و شکست می بیند. این ارزش هسته ای که ابزارهای سنجش فعلی و ارزیابی ها را هدایت می کند ممکن است در مورد جوانان از جمعیت های گوناگون، که در میان آنها ارزش های گوناگون به خانواده و جامعه بیشتر از فرد است، مربوط نمی شود. برای مثال، هنگام کار با جوانان آسیایی-آمریکایی، تاثیر تجربه یک خانواده از شرم، از دست دادن یا ناسپاسی، ممکن است به افکار خودکشی بیش از حساس بودن فرد جوانان کمک کند. اگر این عامل به درستی ارزیابی نشده باشد، ارائه دهنده خدمات سلامت روان (MH) احتمالا اشتباه محاسبه شدت عوامل خطر، از دست دادن فرصت برای جلوگیری از تلاش های خودکشی، و یا ممکن است یک طرح درمان که مربوط به جوانان و یا خانواده نیست.

Year: 2016

Publisher : SPRINGER

By :  Andres J. Pumariega, Neha Sharma

File Information: English Language/ 254 Page / size: 2.31 KB

Download

سال : 1395

ناشر : SPRINGER

کاری از : آندرس جی. Pumariega، Neha شارما

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 254 صفحه / حجم : KB 2.31

لینک دانلود