Status Epilepticus A Clinical Perspective

ABSTRACT

  Although seizures have been described since ancient times, it is surprising how scant are the descriptions of what today is clearly identified as status epilepticus (SE). Perhaps the earliest reference to the condition of epilepsy and prolonged, ongoing seizure activity—SE—may be found in the Sakikku Cuneiform Tablet , which notes: If the possessing demon possesses him many times during the middle watch of the night, and at the time of his possession his hands and feet are cold, he is much darkened, keeps opening and shutting his mouth, is brown and yellow as to the eye. It may go on for some time, but he will die. (XXV–XXVI Tablet Obverse 629–539 BC) Caelius Aurelianus notes that “fits can recur … even in the same day,” and comments further on the mortality when “the attack extends into the second day.” Saul, while prophesying at Ramah, was to be diagnosed as having status epilepticus . During the Renaissance period, Thomas Willis in England noted (in Pathologiae cerebri et nervosi generis specimen. In quo agitur de morbis convulsivis et de scrobuto, 1667, Pordage S, translator, 1681.) : [W]hen as fits are often repeated, and every time grow more cruel, the animal function is quickly debilitated; and from thence, but the taint, by degrees brought on the spirits, and the Nerves serving the Praecordia, the vital function is by little and little enervated, till at length, the whole body languishing, and the pulse loosened, and at length ceasing, at last the vital flame is extinguished.

INTRODUCTION

The use in English of status epilepticus, however, finally appeared when Bazire translated Armand Trousseau’s Lectures in Clinical Medicine . As Shorvon notes, the condition of status epilepticus was barely recognized when Calmeil defined the term, and it had not been separated from epilepsy as a whole . Previously, it had been assumed that SE was a separate entity rather than a condition of repeated seizures. It was now seen to represent the “maximum expression of epilepsy,”  with its own particular characteristics, albeit confined to tonic-clonic seizures. Temkin’s footnote on Hunter states: “Hunter has shown that reports of this condition were very rare before epilepsy was studied in hospitals and remained rare until the introduction of potassium of bromide into the therapy of epilepsy.”

چکیده

اگر چه تشنج از زمان های قدیم توصیف شده است، تعجب آور است که چقدر ضعیف توصیف آنچه امروز به طور واضح به عنوان epilepticus وضعیت (SE) شناخته شده است. شاید اولین ارجاع به وضعیت صرع و فعالیت طولانی مدت، تشنج، SE- ممکن است در Tablet Cuneiform Sakikku یافت شود، که یادآوری می شود: اگر شیطان دارنده او چندین بار در طول ساعت متوسط ​​شب و در آن زمان از دست داشتن دست و پا او سرد است، او بسیار تاریک است، نگه می دارد باز و بسته شدن دهان خود، قهوه ای و زرد به عنوان چشم است. این ممکن است برای برخی از زمان، اما او خواهد مرد. (XXV-XXVI عریضه قرص 629-539 قبل از میلاد) Caelius Aurlianus یادآور می شود که “تناسب می تواند … حتی در همان روز،” و بیشتر در مورد مرگ و میر که “حمله به روز دوم گسترش می یابد.” Saul، در حالی که پیشگویی در رامه ، باید تشخیص داده شود که بیماری صرع وجود داشته باشد. در طی دوره رنسانس، توماس ویلیس در انگلستان (در نمونه Pathologiae cerebri et nervosi generis، در سال 1667، Pordage S، مترجم، 1681.) اشاره کرد: [W] به عنوان متناسب اغلب تکرار می شود، و هر بار که بی رحمانه تر می شود، عملکرد حیوانی به سرعت از بین می رود؛ و از آن جا، اما ناهنجاری، به شدت به ارواح به ارمغان آورد، و عصب خدمت به Praecordia، عملکرد حیاتی کمی و کمی رنج می برند، تا زمانی که تمام بدن تیره، و پالس کاهش یافته است، و در پایان توقف ، در آخر، شعله حیاتی خاموش می شود.

مقدمه

با این حال، استفاده از زبان انگلیسی در مورد وضعیت صرع، در نهایت زمانی ظاهر شد که Bazire سخنرانی های آرماند Trousseau را در پزشکی بالینی ترجمه کرد. همانطور که شورون یادآوری می کند، وضعیت بیماری صرع، به سختی شناخته شده بود زمانی که کلمیل تعریف کرد و آن را به طور کامل از صرع جدا نشد. قبلا تصور می شد که SE یک نهاد جداگانه است، نه یک شرط تشنج مکرر. در حال حاضر دیده شده است که نشان دهنده “حداکثر بیان صرع،” با ویژگی های خاص خود، البته محدود به تشنج تونیک-کلونیک است. پیمایش Temkin در Hunter بیان می کند: “شکارچی نشان داده است که گزارش های این بیماری بسیار نادر بود، قبل از تشخیص صرع در بیمارستان ها و تا زمانی که مقدمه پتاسیم برومید در درمان صرع، نادر بود.”

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By : Frank W. Drislane , Peter W. Kaplan

File Information: English Language/ 385 Page / size: 15.10 MB

Download

سال : 1395

ناشر : SPRINGER

کاری از : فرانک ویل دیزلن، پیتر والت کاپلان

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 385 صفحه / حجم : MB 15.10

لینک دانلود