Autoimmune Thrombocytopenia

ABSTRACT

The term “platelet” whose function was the adhesive characteristic was frst used by Bizzozero in 1882. The word “purpura” is the Latin derivative of the Greek word “porphyra,” which is used to designate purple fsh. The pathophysiology of this disease had not been unknown until 1951. This chapter describes the history of immune thrombocytopenia .

INTRODUCTION

  According to Dedekind , the word purpura is the Latin derivative of the Greek word porphyra, which is used to designate purple fsh. It was not used generally until the sixteenth century when the term “purpura” was used to describe a purplecolored eruption. At the same time, Hippocrates observed petechia and described it as a condition that resembles purpura. The reported characteristics were fetid breath, swelling of the gums, and large bleeding ulcers in the lower extremities, suggestive of scurvy. Until the sixteenth century, purpura was often associated with the manifestation of fever, which was called “petechial fever.” A case of purpura independent of fever was reported in 1557 by Amatus Lusitanus , who described it as “morbus pulicaris adsque febre.” Eugalenus  clearly described purpura in 1658 including several distinct cases in which the purpura eruption was related with hemorrhage. In 1734, Hornung divided purpura into the following three categories: simplex, febrile, and scorbutic. The next year, Werlhof  called purpura “morbus maculosus hemorrhagicus” and described a case of a girl who suddenly developed epistaxis and large purpura blotches on the neck, back, and arm during menstruation. In 1829, Schönlein described several cases of purpura with acute arthritic manifestations. Later, Henoch  describedfve cases of purpura in children who experienced vomiting, abdominal pain, intestinal hemorrhage, and no fever. This type of purpura is now called Schönlein and Henoch purpura. However, what induced purpura was not known until 1883 . Diminution in platelets, which is induced by purpura, was recognized by Krauss  in 1883 and by Denys  in 1887; the existence of platelets was in doubt, and an actual count of platelets was not conducted until 1890 .Based on blood extravasation after intravenous injection of putrefactive matter ,Magendi  concluded that purpura is the result of poisoning of the blood. Cole , in 1907, and Lee and Robertson , in 1916, produced “purpura hemorrhagica” in animals by independently injecting serum specifcally against human platelets or antiplatelet serum.

چکیده

اصطلاح “پلاکت” که ویژگی خوشه ای آن عملکرد بود، توسط Bizzozero در سال 1882 مورد استفاده قرار گرفت. کلمه “purpura” لاتین مشتق از کلمه یونانی “پورفیرا” است که برای تعیین fsh بنفش استفاده می شود. پاتوفیزیولوژی این بیماری تا سال 1951 شناخته نشده بود. این فصل، تاریخچه ترومبوسیتوپنی ایمنی را توصیف می کند.

مقدمه

با توجه به Dedekind، کلمه purpura لاتین مشتق شده از کلمه یونانی پورفیرا است که برای تعیین fsh بنفش استفاده می شود. این به طور کلی تا زمانی که قرن شانزدهم مورد استفاده قرار نگرفت، اصطلاح “purpura” برای توصیف فوران رنگی بنفش استفاده شد. در همان زمان، هیپوکرات مشاهده پتشیا و آن را به عنوان یک شرطی شبیه پورپورا توصیف کرد. ویژگی های گزارش شده، تنفس، تورم لثه ها و زخم های خونریزی بزرگ در اندام های پایین تر است، که بیانگر آن است که وجود دارد. تا قرن شانزدهم، پورپورا اغلب با تظاهر تب همراه بود، که به عنوان تب پتشیال نامیده می شد. در سال 1557 توسط Amatus Lusitanus، که به عنوان “morbus pulicaris adque febre” نامیده می شود، مورد پورپور مستقل از تب گزارش شده است. Eugalenus به طور واضح purpura در سال 1658 از جمله چندین مورد مشخص که در آن فوران پورپور با خونریزی مرتبط بود. در سال 1734 Hornung purpura را به سه دسته زیر تقسیم کرد: ساده، تب و اسکوربوت. سال بعد Werlhof به نام purpura “morbus maculosus hemorrhagicus” نام برد و یک مورد از دخترانی را که در ناحیه گردن، عقب و بازو در طول قاعدگی به طور ناگهانی پریشانی و پلک های بزرگ پلک زدن را تشریح کردند. در سال 1829، Schönlein چند مورد از پورپورا را با تظاهرات حاد آرتریت توصیف کرد. بعدها، هنوك در مورد كودكان مبتلا به استفراغ، درد شكم، خونريزي روده و تب تبخال گزارش كرد. این نوع purpura در حال حاضر Schönlein و Henoch purpura نامیده می شود. با این حال، چه چیزی باعث القاء پورپورا تا سال 1883 شناخته شد. کاهش وزن پلاکتها که توسط پورپورا ایجاد می شود، توسط Krauss در سال 1883 و توسط Denys در سال 1887 به رسمیت شناخته شد؛ وجود پلاکتها در تردید بود و شمارش واقعی پلاکتها تا سال 1890 صورت نگرفت. بر اساس برداشت خون پس از تزریق داخل وریدی ماده پوسیدگی، Magendi نتیجه گرفت که پورپورا نتیجه مسمومیت خون است. کول در سال 1907 و لی و رابرتسون در سال 1916 “Purpura hemorrhagica” را در حیوانات بوسیله مستقل تزریق سرم به طور خاص در برابر پلاکت های انسانی یا سرم ضد تیروکتری تولید کردند.

Year: 2017

Publisher : SPRINGER

By : Yoji Ishida ,Yoshiaki Tomiyama

File Information: English Language/ 216 Page / size: 3.22 MB

Download

سال : 1396

ناشر : SPRINGER

کاری از : Yoji Ishida، Yoshiaki Tomiyama

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 216 صفحه / حجم : MB 3.22

لینک دانلود