Restless Legs Syndrome/Willis Ekbom Disease

ABSTRACT

  Restless legs syndrome (RLS), also known as Willis–Ekbom disease (WED), is a common neurosensorimotor disorder. The clinical importance of RLS/WED is underlined by epidemiological studies showing that one in 100 people may experience RLS/WED symptoms which seriously impact quality of life . The diagnosis is  based primarily on patient self-report and history. However, a number of diseases have symptoms that are often confused with those of RLS/WED, and other conditions are associated with higher rates of RLS/WED . The formal diagnostic criteria for the Restless Legs Syndrome (RLS) start with the seminal monograph  Restless Legs by Karl-Axel Ekbom in 1945 . In 1960, he offered the following diagnostic guidance: The following criteria should be born in mind. The sensations appear only when the patient is at rest, most often in the evening and early part of the night, and produce an irresistible need to keep the legs moving. Furthermore, the sensations are not felt in the skin but deep down inside the legs . In 1990, the American Sleep Disorder Association published the InternationalClassification of Sleep Disorders (ICSD) and described the first official operational diagnostic criteria for RLS/WED. The ICSD classified RLS/WED as one of the “Intrinsic Sleep Disorders” under the subgroup of “dyssomnias” and defined RLS/WED by “disagreeable leg sensations, usually prior to sleep onset, that causes an almost irresistible urge to move the legs”.

INTRODUCTION

RLS/WED is diagnosed by ascertaining symptom patterns that meet all five essential criteria adding clinical specifiers where appropriate (Table 1.2). No biological assay is available for the diagnosis of RLS/WED. Clinical diagnosis of RLS/WED is based on clinician-patient interaction and assessment by the clinician of the patient’s subjective reports in comparison to the essential features of RLS/WED. The five Essential Diagnostic Criteria are the following: 1. An urge to move the legs usually but not always accompanied by or felt to be caused by uncomfortable and unpleasant sensations in the legs. The first criterion that remains the key diagnostic feature of RLS/WED, includes three separate components: urge to move (or akathisia), legs, and sensations (dysesthesias). Some patients will not be able to separate symptomatically or temporally the urge to move and the accompanying sensory symptoms.

چکیده

سندرم پاهای بیحرکت (RLS)، همچنین به عنوان بیماری ویلیس اکبوم (WED) شناخته می شود، یک اختلال عصبی عصبی مرکزی است. اهمیت بالینی RLS / WED با مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده شده است که نشان می دهد یکی از 100 نفر ممکن است علائم RLS / WED را تجربه کند که به طور جدی بر کیفیت زندگی تاثیر می گذارد. تشخیص در درجه اول مبتنی بر گزارش خود بیمار و تاریخ است. با این حال، تعدادی از بیماری ها دارای علائمی هستند که اغلب با عوارض RLS / WED اشتباه گرفته می شوند و سایر شرایط با میزان بالاتری از RLS / WED همراه است.
معیارهای تشخیص رسمی برای سندرم پاهای بیحسی (RLS) از سال 1945 توسط Karl-Axel Ekbom آغاز شد. در سال 1960 راهنمای هدایت تشخیصی خود را ارائه کرد: معیارهای زیر باید در ذهن داشته باشند. احساسات ظاهر می شود تنها زمانی که بیمار در حالت استراحت، اغلب در شب و اوایل شب، و ایجاد یک نیاز غیر قابل مقاومت برای حفظ پاهای در حال حرکت است. علاوه بر این، احساس در پوست احساس نمی شود، بلکه عمیق در داخل پاها. در سال 1990، انجمن اختلالات خواب آمریکا، طبقه بندی بین المللی اختلالات خواب (ICSD) را منتشر کرد و اولین معیارهای تشخیصی عملیاتی برای RLS / WED را توصیف کرد. ICSD RLS / WED را به عنوان یکی از “اختلالات خواب ذاتی” در زیر گروه “dyssomnias” طبقه بندی کرد و RLS / WED را با “احساسات پراکنده پنهان، معمولا قبل از شروع خواب، تعریف می کند که باعث می شود تقریبا غیر قابل مقاومت به حرکت پاها”.

مقدمه

RLS / WED با تشخیص الگوهای علائمی که تمام پنج معیار اساسی را در اختیار دارند و مشخص کننده های بالینی در صورت مناسب هستند (جدول 1.2) تشخیص داده می شود. هیچ آزمایش بیولوژیکی برای تشخیص RLS / WED وجود ندارد. تشخیص بالینی RLS / WED مبتنی بر تعامل پزشک و بیمار و ارزیابی توسط پزشک متخصص گزارش های ذهنی در مقایسه با ویژگی های اساسی RLS / WED است. پنج معیار تشخیصی ضروری عبارتند از: 1. تمایل به حرکت پاها معمولا، اما نه همیشه همراه یا احساس می شود ناشی از احساسات ناراحت کننده و ناخوشایند در پاها. نخستین معیار که ویژگی تشخیصی کلیدی RLS / WED است، شامل سه جزء جداگانه است: الزام به حرکت (یا آکاتیزیا)، پاها و احساسات (دیسستی). برخی از بیماران قادر نخواهند بود تا علائم حسی و علائم حسی همراه با علائم یا زمان مشخص جدا شوند.

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By : Mauro Manconi , Diego García-Borreguero

File Information: English Language/ 291 Page / size: 2.56 MB

Download tutorial

سال : 1395

ناشر : SPRINGER

کاری از : مورو مانکنی، دیگو گارسیا بورگروهو

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 291 صفحه / حجم : MB 2.56

لینک دانلود