PLANT BIODIVERSITY OF HYRCANIAN RELICT FORESTS, N IRAN: AN OVERVIEW OF THE FLORA, VEGETATION, PALAEOECOLOGY AND CONSERVATION

ABSTRACT

The Hyrcanian forests stretch from Talish in Republic of Azerbaijan and cover the northern slopes of the  Alborz Mountains in North Iran, in Gilan, Mazandaran and Golestan provinces. The vegetation is composed  mostly of deciduous forests. In the lower altitudes it is represented by a number of relict Arcto-Tertiary thermophilous species such as Parrotia persica, Gleditsia caspica, Zelkova carpinifolia and Pterocarya   fraxinifolia. The diversity of tree species increases at higher elevations where the subalpine forests and scrubs of low shrubs of the timber-line are replaced by alpine grasslands in the northern slopes and the Irano-  Turanian thorn-cushion steppe at the exposed summits and southern slopes. So far, 3234 species belonging to 856 genera and 148 families of vascular plants have been reported from the northern provinces of Iran  and Talish in the Republic of Azerbaijan. Main vegetation types of the Hyrcanian forest zone include: i) sand dune vegetation along the Caspian Sea coasts; ii) C4-dominated grass communities on rocky outcrops; iii) aquatic vegetation on wetlands; iv) riverine and valley forests; v) alluvial and lowland deciduous forests; vi) submontane and montane deciduous forests; vii) subalpine deciduous forests (Quercus macranthera); viii)  successional and transitional scrub and woodlands; ix) Cupressus sempervirens and Thuja orientalis  woodlands; x) juniper woodlands; xi) subalpine and alpine meadows; xii) montane steppe dominated by xerophytic and thorn-cushion species; xiii) rock cliff communities ;xiv) halophytic communities; xv) Artemisia spicigera steppe and desert like dunes; xvi) ruderal habitats and xvii) cultural landscapes and artificial forests. Evidence from studies on loess/palaeosol sequences, long-term Caspian Sea-level fluctuations, and peat/lake deposits in northern Iran give some indication of the climate and vegetation history of the south Caspian region. Based on these investigations, during the early-Pleistocene, at least parts of the area were covered by steppe-like vegetation and the climate was slightly warmer than today.

INTRODUCTION

The Hyrcanian (from “Hyrcania”, the Greek form of an old Iranian word to describe the region of Gorgan)  forests stretch in an arc along the southern shores of the Caspian Sea from the Talish region in Azerbaijan (at longitude 48ºE) to Golestan National Park in Iran (at longitude 56ºE) and between latitudes 38º55’N in  Azerbaijan Republic and 35º05’N in Iran (Miller, 1994). Apart from this continuous belt located in provinces Gilan, Mazandaran and Golestan, there are some isolated forests, one in the west known as Arasbaran forest, located in East Azerbaijan and the forest isolates near Joozak located at 55 km W of Bojnurd, in Northern Khorassan province. Also, a few patches of scrub forests rich in Hyrcanian species exist in Turkmenistan. The total area covers approximately 50,000 km2.

چکیده

جنگلهای Hyrcanian از تالش در جمهوری آذربایجان گسترش می یابد و دامنه های شمالی کوه های البرز در شمال ایران، در استان های گیلان، مازندران و گلستان را پوشش می دهد. پوشش گیاهی عمدتا از جنگل های برگزیده تشکیل شده است. در ارتفاعات پایین آن توسط تعدادی از گونه های ترموکوپل Arcto-Tertiary، مانند Parrotia persica، Gleditsia caspica، Zelkova carpinifolia و Pterocarya fraxinifolia، نشان داده شده است. تنوع گونه های درخت در ارتفاع های بالاتر افزایش می یابد که در آن جنگل های Subalpine و اسکراب های کرت های کوچکی از خط ساحلی با علفزارهای آلپی در دامنه های شمالی و استپ کوهستان ایران-تورانی در سرزمین های معلق و دامنه های جنوبی جای می گیرند. تاکنون 3234 گونه متعلق به 856 جنس و 148 خانواده گیاهان عروقی از استان های شمالی ایران و تالیش در جمهوری آذربایجان گزارش شده است. گونه های اصلی گیاهی منطقه جنگل های هیرکانی عبارتند از: الف) پوشش گیاه شن و ماسه در امتداد ساحل دریای خزر؛ ii) جوامع چمن تحت سلطه C4 بر روی گونه های سنگی؛ iii) پوشش گیاهی آبزی در تالاب؛ iv) جنگل های رودخانه ای و دره؛ V) جنگل های آلیوالی و زیرزمینی؛ (vi) جنگل های باتلاق و مونتان؛ vii) جنگلهای باتلاقی Subalpip (Quercus macranthera)؛ (viii) اسکراب و زادآوری جانشینی و گذار؛ ix) Cupressus sempervirens و جنگل Thuja orientalis؛ X) جنگل های برکه ای؛ Xi) مراتع Subalpine و Alpine؛ xii) استپان مونتن تحت سلطه گونه های کوروفیت و سینه کوهی قرار دارد. xiii) انجمن های صخره ای سنگ؛ xiv) جوامع هالوفیتی؛ xv) Artemisia spicigera استپ و صحرا مانند تپه ها؛ xvi) زیستگاه های روستایی و xvii) چشم انداز های فرهنگی و جنگل های مصنوعی. شواهد حاصل از مطالعات مربوط به توالی لس / پائئوسول، نوسانات طولانی مدت دریای خزر و رسوبات سرخ شده در شمال ایران نشان دهنده تاریخچه آب و هوا و پوشش گیاهی منطقه خزر است. بر اساس این تحقیقات، در اوایل پیلستوسن، حداقل بخش هایی از این منطقه تحت پوشش گیاه استپ مانند قرار داشتند و آب و هوا کمی گرمتر از امروز بود.

مقدمه

جنگلهای هیرکانی (از “Hyrcania”، یونانی از یک واژه قدیمی ایرانی برای توصیف منطقه گرگان) جنگل های کوهستانی در امتداد ساحل جنوبی دریای خزر از منطقه Talish در آذربایجان (در طول جغرافیایی 48ºE) تا ملی گلستان پارک در ایران (در طول جغرافیایی 56ºE) و بین عرض جغرافیایی 38º55’N در جمهوری آذربایجان و 35º05’N در ایران (میلر، 1994). جدا از این کمربند مداوم که در استان های گیلان، مازندران و گلستان واقع شده است، برخی از جنگل های جداگانه وجود دارد که یکی از آنها در غرب معروف به جنگل های ارسباران است که در آذربایجان شرقی قرار دارد و جدایی های جنگلی نزدیک یوزاک در 55 کیلومتری باجنورد در شمال خراسان استان همچنین، چندین تکه از جنگل های اسراب غنی از گونه های Hyrcanian در ترکمنستان وجود دارد. مساحت کل حدود 50،000 کیلومتر مربع است.

Year: 2010

Publisher : ELSEVIER

By : HOSSEIN AKHANI , MORTEZA DJAMALI , ATEFEH,GHORBANALIZADEH AND ELIAS RAMEZANI

File Information: English Language/ 28 Page / size: 1.63 KB

Download

سال : 1389

ناشر : ELSEVIER

کاری از : حسین آخانی، مرتضی دیمانلی، عاطفه، قربانعلی زاده و الیاس رمضانی

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 28 صفحه / حجم : KB 1.63

لینک دانلود