Local Anaesthesia in Dentistry

ABSTRACT

According to the World Health Organization, pain is defined as an ‘unpleasant sensation that occurs from imminent tissue damage’. From a physiological perspective, pain is a warning system. During dental  treatment, patients will experience pain as something unpleasant. Pain will also make it impossible for the dentist to work accurately.

INTRODUCTION

  Pain stimuli are primarily generated by the relatively amorph sensory nerve endings of the Aδ and C fibres. These free nerve endings (nociceptors; see ◘ Fig. 1.1) are sensitive to a variety of mechanical, thermal and chemical stimuli and are therefore called polymodal. Nociceptors do not display adaptation: nociceptive responses will occur as long as the stimulus is present. Nociceptors have a high threshold for activation, so only potentially noxious stimuli are detected. The detection of the stimulus is performed by the receptors, present on the sensory nerve endings. They consist of ion channels that respond to mechanical stimulation, temperature or chemical substances. The conversion of the stimulus into an electric signal is called transduction.  During tissue damage, several substances are released that are able to stimulate the nociceptors, such as histamine, serotonin, bradykinin, prostaglandin E2 and interleukins. These substances activate the nociceptors  and reduce their threshold (sensitisation). There is also feedback regulation from the central nervous system. Once pain has been observed, the receptors become more sensitive for nociceptive stimuli. This mechanism plays a role in the development of chronic pain. Nociceptors are also present in the teeth and the oral cavity and are usually sensitive to a specific neurotransmitter. Important are the fluid-filled canals in the dentine, where free endings of the trigeminal nerve are present which are able to register pressure changes in the canals. Odontoblasts may play an additional role by releasing calcium and ATP. This ATP stimulates the endings of the trigeminal nerve. The sensory nervous system also contains ‘physiological’ sensors. These are small end organs of the sensory nerves, such as the Krause, Meissner and Pacini bodies (see ◘ Fig. 1.2). These ‘physiological’ sensors usually only respond to one specific stimulus (warmth, touch, smell, etc.) and are, as such, unimodal. Besides this, they exhibit the phenomenon of adaptation; the response to a stimulus disappears during prolonged or persistent stimulation. In the case of excessive stimulation, these ‘physiological’ sensors may also initiate pain sensation. Transduction occurs in ion channels.

چکیده

با توجه به سازمان بهداشت جهانی، درد به عنوان احساس ناخوشایندی که از آسیب های آسیب دیده به وجود می آید تعریف می شود. از دیدگاه فیزیولوژیکی، درد یک سیستم هشدار دهنده است. در طول درمان دندان، بیماران درد را به عنوان چیزی ناخوشایند تجربه می کنند. درد نیز دندانپزشک را به دقت کار نمی کند.

مقدمه

محرک های درد عمدتا توسط انتهای عصبی نسبتا amorph عصبی از الیاف Aδ و C تولید می شود. این انتهای آزاد عصبی (nociceptors؛ ◘ شکل 1.1) به انواع مختلف محرک های مکانیکی، حرارتی و شیمیایی حساس هستند و به همین ترتیب به صورت چندجمله ای هستند. اتوسیتپتورها سازگاری نشان نمی دهند: زمانی که محرک وجود دارد، پاسخ های غیروابسته رخ می دهد. عفونت های ادراری دارای آستانه بالا برای فعال شدن هستند، بنابراین تنها محرک های بالقوه خطرناک شناسایی می شوند. تشخیص محرک توسط گیرنده هایی که در انتهای عصب حسی حضور دارند، انجام می شود. آنها شامل کانال های یونی هستند که به تحریک مکانیکی، دما یا مواد شیمیایی پاسخ می دهند. تبديل محرک به سيگنال الکتريکي، انتقال دهنده ناميده مي شود. در طول آسیب بافتی، چندین ماده آزاد می شوند که قادر به تحریک نئوسیتپتورها مانند هیستامین، سروتونین، برادیکینین، پروستاگلاندین E2 و اینترلوکین هستند. این مواد باعث افزایش غلظت نوتسیسترها و کاهش آستانه (حساسیت) می شوند. همچنین تنظیمات بازخورد از سیستم عصبی مرکزی وجود دارد. هنگامی که درد مشاهده شد، گیرنده ها برای محرک های غیر حساسیتی حساس تر می شوند. این مکانیزم نقش مهمی در توسعه درد مزمن دارد. نقص ایمنی در دندانها و حفره دهان نیز وجود دارد و معمولا به یک انتقال دهنده عصبی خاص حساس هستند. مهم هستند مایع پر شده است
کانال های درون دندان، جایی که انتهای آزاد عصب سه بعدی وجود دارد که می توانند تغییرات فشار را در کانال ها ثبت کنند. Odontoblasts با آزاد کردن کلسیم و ATP می تواند نقش بیشتری ایفا کند. این ATP انتهای عصب سه بعدی را تحریک می کند. سیستم عصبی حسی همچنین حاوی سنسورهای فیزیولوژیکی است. این اندام اندام کوچک اندام های حسی مانند بدن کراس، مایسنر و پاتینی است (نگاه کنید به ◘ شکل 1.2). این سنسورهای فیزیولوژیکی معمولا تنها به یک محرک خاص (گرما، لمس، بوی و غیره) پاسخ می دهند و به طور غیرمستقیم به کار می روند. علاوه بر این، آنها پدیده سازگاری را نشان می دهند؛ واکنش به یک محرک در طول تحریک طولانی مدت یا پایدار از بین می رود. در مورد تحریک بیش از حد، این سنسورهای “فیزیولوژیکی” نیز ممکن است احساس درد را آغاز کنند. انتقال در کانالهای یونی اتفاق می افتد.

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By :  Jacques A. Baart and Henk S. Brand

File Information: English Language/ 249 Page / size: 6.93 MB

Download tutorial

سال : 1395

ناشر : SPRINGER

کاری از : ژاک A. بارت و هانک اس. برند

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 249 صفحه / حجم : MB 6.93

لینک دانلود