هميشه از اينكه ميتوانم تغييرات پايداري را در افراد به وجود آورم به ، خود مغرور بودم اما يـك روز از خواب غفلت بيدار شدم. مردي كه زماني به كمك من سيگار را ترك كرده بود، نـزدم آمـد، سيگاري روشن كرد و گفت: <تو موفّق نشدي!!!> من که كنجكاو شده بودم : پرسيدم <منظورت چيست؟> گفت :< پس از جلسه اي كه با هم به داشتيم، به مدت دو سـال و نـيم سيگار نكشيدم اما يك بار در اثر فشار روحي، سيگاري روشن كردم و از آن موقع تاكنون دوباره بـه سـيگار پنـاه آوردم. همه اش تقصير تو بود! تو ذهن مرا به طور كامل برنامه ريزي نكرده بودي!< گرچه صحبت هاي اين مرد، خـالي از خشـونت نبود، اما نکته مهمي را به من آموخت.