توضیحات
ABSTRACT
In this article, the Islamic Republic of Iran’s willingness to become a full member of the Shanghai Cooperation Organization (SCO) under the shadow of Iran’s nuclear tension with the US is evaluated with a specialfocus on the conditions, which prepares the grounds for the establishment of the Shanghai Five in 1996, its transformation to the SCO in 2001 and Post Cold War developments and the United States’ presence in the region after the 9/11 terror attacks to the US. Iran’s relations with the six SCO members is also given as an additional information in order to provide the reader with a general perspective about the possibility of Iran’s prospective membership to the SCO and to analyze the answers to these questions: Is it possible for Iran, which is under great pressure of the US due to its nuclear program, to become a full member to the SCO in the near future? If it is possible, what would be the repercussions in the US?
INTRODUCTION
After disintegration of the Soviet Union, 15 sovereign and independent newly established states emerged; and five of them, namely Kazakhstan, Kyrgyzstan, Uzbekistan, Tajikistan and Turkmenistan, are Central Asian states. 1 This development provided opportunity for the regional powers like Turkey and Iran due to their lingusitic, religious and cultural ties with these Central Asian states to establish themselves as the dominant power in this region. However, these newly established Central Asian states first removed themselves from a Russian-centered security complex, considered and then rejected a Turkey-oriented security complex, shifted towards an Iran-oriented one and after the 9/11 terror attacks and the US presence in the region in terms of its fight against terrorism shifted towards the US-oriented one.2 The rapid religious resurgence in the late 1980s and early 1990s, which was mostly focused on restoring the rights of Muslims and on a transition to political Islam led to the emergence of radical groups opposed to secular system of government and seek an Islamic state in these states.
چکیده
در این مقاله، آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای تبدیل شدن به یک عضو کامل سازمان همکاری شانگهای (SCO) در سایه تنش هسته ای ایران با آمریکا با توجه ویژه به شرایط، مورد ارزیابی قرار می گیرد که زمینه ایجاد استقرار شانگهای پنج در سال 1996، تبدیل آن به SCO در سال 2001 و تحولات پس از جنگ سرد و حضور ایالات متحده در منطقه پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر به ایالات متحده است. روابط ایران با شش عضو شورای همکاری خلیج فارس به عنوان یک اطلاعات اضافی به منظور فراهم آوردن دیدگاه عمومی در مورد امکان عضویت ایران در آینده به SCO و تجزیه و تحلیل پاسخ به این پرسش ها ارائه می شود: آیا ایران، که با توجه به برنامه هسته ای آن تحت فشار زیادی از سوی ایالات متحده قرار دارد تا در آینده ای نزدیک عضو SCO شود؟ اگر این امکان وجود داشته باشد، پیامدهای آن در ایالات متحده چیست؟
مقدمه
پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، 15 کشور مستقل و مستقل، ايجاد شد؛ و پنج نفر از آنها، یعنی قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان، کشورهای آسیای مرکزی هستند. 1 این توسعه به دلیل روابط فرهنگی، مذهبی و فرهنگی خود با این کشورهای آسیای مرکزی به منظور تقویت قدرت خود در این منطقه، امکان قدرت های منطقه ای مانند ترکیه و ایران را فراهم کرد. با این حال، این کشورهای تازه تاسیس آسیای مرکزی ابتدا خود را از یک مجموعه امنیتی مرکزی محاصره کردند، در نظر گرفته شده و پس از آن یک مجتمع امنیتی تركیه گرا را رد كردند، به سمت یك جهت گرا ی ایران متمركز شدند و پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر و حضور ایالات متحده در منطقه از لحاظ مبارزه علیه تروریسم به سمت ایالات متحده گرا متزلزل شده است. بازگشت سریع مذهبی در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 که عمدتا بر بازگرداندن حقوق مسلمانان و گذار به اسلام سیاسی منجر شد ظهور گروه های رادیکال مخالف نظام سکولار دولت و دنبال یک دولت اسلامی در این ایالت ها است.
Year: 2006
Publisher : ELSEVIER
By : Aylin ÜNVER NOø
File Information: English Language/ 26 Page / size: 398 KB
Only site members can download free of charge after registering and adding to the cart
سال : 1385
ناشر : ELSEVIER
کاری از : آیلین ÜNVER NOø
اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 26 صفحه / حجم : KB 398
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.