Efects of urban green spaces on residents’ well‑being

توضیحات

ABSTRACT

Beijing is undergoing continuous urbanization, and considering the individual availability of urban green spaces is essential for alleviating the ecological problems created by this urbanization, especially in relation to improving  residents’ well-being. Toprove this efect, this article analyzed the social, mental, and physical well-being of current Beijing residents to determine their level of satisfaction, then applied the seemingly unrelated regression model to study how Beijing’s urban green spaces impact this wellbeing. The result showed that the higher the degree of resident participation with green spaces, the higher their well-being. Such participation includes actions like the frequency at which residents visit a park or green space. A signifcant inverted U-shaped efect was found between residents’ well-being and their distance from a park or public green space, indicating that residents with the highest well-being live between 1 and 5 km away, and residents with the lowest well-being live over 10 km away. Further, age, education, career status, marital status, years of residence in Beijing, residential area, and average income per month also have a signifcant impact on residents’ well-being. This study shows that green spaces can have a very positive efect on people’s welfare and provides support for their further promotion.

INTRODUCTION

 With the acceleration of the urbanization process in Beijing, the demand for urban land is increasing; as a result, a considerable amount of pressure has been placed on expanding green spaces, which fulfll an ecological function for the public. At the end of 2015, the resident population of Beijing was 21.75 million and the resident urbanization rate was 86.5% (Beijing Municipal Bureau of Statistics 2016). These fgures show that there is a
large demand in the city for urban green spaces and its related ecosystem services (e.g., provisioning services, regulating services, and cultural services). However, industrialization, urbanization, and increases in the resident population exacerbate urban environmental problems. In 2016, the number of days during which Beijing’s air quality failed to meet a safe standard amounted to 167; further, current levels of NO2, PM10, and PM2.5 all surpass national standards, particularly the annual average concentration of PM2.5, which is currently in excess of 109% of the national standard and has reached 73 μg/m3 (Beijing Municipal Environment Protection Bureau 2017).

چکیده

پکن در حال توسعه شهرنشینی مداوم است و با درنظر گرفتن دسترسی فرد به فضاهای سبز شهری برای رفع مشکلات زیست محیطی ناشی از این شهر سازی، به ویژه در زمینه بهبود وضعیت سلامت ساکنان، ضروری است. در این مقاله، این مقاله به بررسی وضعیت اجتماعی، روحی و فیزیکی ساکنان پکن در حال حاضر برای تعیین سطح رضایت آنها پرداخته است، سپس مدل رگرسیون به ظاهر غیرمستقیم را مورد بررسی قرار داد تا فضای سبز شهری پکن را به این خوبی برساند. نتیجه نشان داد که بالاتر از میزان مشارکت ساکنین با فضاهای سبز، رفاه آنها بالاتر است. چنین مشارکتی شامل اقداماتی نظیر فرکانس ساکنین بازدید از یک پارک یا فضای سبز است. یکی از عواملی که به شکل U شکل معکوس دیده می شود بین رفاه ساکنین و فاصله آنها از یک پارک یا فضای سبز عمومی مشخص شده است و نشان می دهد که ساکنین با بالاترین رفاه، بین 1 تا 5 کیلومتری زندگی می کنند و ساکنین با پایین ترین سطح خوب، زندگی بیش از 10 کیلومتر دورتر است علاوه بر این، سن، تحصیلات، وضعیت شغلی، وضعیت تاهل، سال اقامت در پکن، منطقه مسکونی و درآمد متوسط ​​در هر ماه نیز تاثیر قابل توجهی بر سلامت ساکنان دارد. این مطالعه نشان می دهد که فضاهای سبز می تواند بر رفاه مردم تأثیر بسیار مثبتی داشته باشد و از ارتقای بیشتر آنها حمایت می کند.

مقدمه

با تسریع روند شهرسازی در پکن، تقاضا برای زمین های شهری افزایش می یابد؛ به عنوان یک نتیجه، مقدار قابل توجهی از فشار بر گسترش فضاهای سبز قرار دارد که عملکرد عمومی را برای مردم به ارمغان می آورد. در اواخر سال 2015، جمعیت ساکن پکن 21.75 میلیون نفر بود و نرخ شهری ساکنین 86.5 درصد بود (دفتر آمار شهری پکن 2016). این مباحث نشان می دهد که تقاضای فراوان در شهر برای فضاهای سبز شهری و خدمات مربوط به اکوسیستم (مانند خدمات تأمین، تنظیم خدمات و خدمات فرهنگی) در شهر وجود دارد. با این حال، صنعتی شدن، شهرنشینی و افزایش جمعیت ساکنان مشکلات زیست محیطی شهری را تشدید می کند. در سال 2016، تعداد روزهای زمانی که کیفیت هوا در پکن به اندازه یک استاندارد ایمن رسید، به 167 رسید؛ علاوه بر این، سطوح فعلی NO2، PM10 و PM2.5 از استانداردهای ملی بیشتر است، به ویژه در سالانه مقدار متوسط ​​PM2.5 که در حال حاضر بیش از 109 درصد از استاندارد ملی است و به 73 میکروگرم در متر مکعب رسیده است (پکن شهرداری دفتر حفاظت از محیط زیست 2017).

Year: ۲۰۱۸

Publisher : SPRINGER

 By : Ben Ma, Tiantian Zhou, Shuo Lei, Yali Wen, Theint Theint Htun

File Information: English Language/ 17 Page / size: 631 KB

Download

سال : ۱۳۹۶

ناشر : SPRINGER

کاری از : بن Ma، Tiantian ژو، Shuo لی، یالی Wen، Theint Theint Htun

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 17 صفحه / حجم : KB 631

لینک دانلود