توضیحات
ABSTRACT
Art therapists can engage medical inpatients in the creation of art to encourage emotional and physical healing. Utilizing a chart review, the impact of art therapy sessions at the bedside with patients (N = 195) in a large urban teaching hospital was reviewed. The sample was predominantly female (n = 166) as more women than men agreed to participate in an art therapy session. As a routine part of regular clinical practice patients were asked to rate their perception of mood, anxiety, and pain using a 5-point faces scale before and after an art therapy session conducted by a registered art therapist. Multiple diagnoses were included in this chart review, making this study more representative of the variety of medical issues leading to hospitalization. Analysis of pre and post results demonstrated significant improvements in pain, mood, and anxiety levels of art therapy sessions for all patients regardless of gender, age, or diagnosis (all p < 0.001).
INTRODUCTION
Hospitalization can be a stressful and anxiety producing experience. Whether hospitalized for trauma, sudden illness, planned surgical intervention, or as a readmission for a chronic condition, a patient may experience a myriad of emotions, including but not limited to fear, worry, confusion, and mood disruption (Bar-Sela, Atid, Danos, Gabay, & Epelbaum, 2007; Tully et al., 2011). Comorbid issues of depression and anxiety are a common experience for medically ill hospitalized patients (Gaus, Kiep, Holtkamp, Burkert, & Kendel, 2015; Glinzak, 2016; Maujean, Pepping, & Kendall, 2014; Pederson, Majumdar, Forhan, Johnson, & McAlister, 2016; Sokoreli et al., 2016). Feelings of stress can exacerbate and be exacerbated by issues of pain as well (Angheluta & Lee, 2011). Although the management of pain is a priority, it can be a difficult task that is further complicated by the highly subjective nature of pain. Poorly managed pain not only increases physical stress and compromises healing, but can lead to loss of hope, feelings of helplessness, and a lessening sense of control and personal efficacy (Eytan & Elkis-Abuhoff, 2013). Pederson et al. (2016) noted that poorly managed or unacknowledged symptoms of depression and anxiety may negatively impact 30 day readmission rates. Additionally, hospital length of stay is often increased when psychosocial needs are not met (Carter et al., 2016).
چکیده
درمانگران هنر میتوانند در ایجاد هنر برای بیماران بستری در پزشکی مشارکت کنند تا سلامت جسمی و فیزیکی را تشویق کنند. با استفاده از یک بررسی نمودار، تأثیر جلسات درمانی هنر در بستر بیماران (195 نفر) در یک بیمارستان آموزش عالی شهری مورد بررسی قرار گرفت. نمونه بیشتر زنان (166 نفر) به عنوان زنان بیشتر از مردان موافقت کردند تا در جلسه درمان هنر شرکت کنند. به عنوان بخشی معمول از بیماران مبتلا به عمل جراحی به طور منظم خواسته شد تا ادراک خود را از خلق و خوی، اضطراب و درد با استفاده از یک مقیاس 5 نقطه ای قبل و بعد از جلسه درمان هنر که توسط یک درمانگر ثبت شده توسط پزشک ثبت شده است، ارزیابی کنید. تشخیص های چندگانه در این بررسی نمودار گنجانده شده است، و این مطالعه بیشتر نمایانگر انواع موضوعات پزشکی است که به بستری شدن بستگی دارد. تجزیه و تحلیل نتایج پیش و پس از آن، بهبود معنیداری در سطوح درد، حالت و اضطراب جلسات هنر درمان برای همه بیماران بدون توجه به جنس، سن یا تشخیص (همه 001/0 p <) بود.
مقدمه
بستری شدن در بیمارستان می تواند تجربه ای استرس زا و اضطراب باشد. بیمار ممکن است از نظر عواقب ناگوار، از جمله ترس، نگرانی، سردرگمی و اختلال روانی (بار-سل، آتی ، Danos، Gabay، & Epelbaum، 2007؛ Tully et al.، 2011). مسائل مرتبط با افسردگی و اضطراب یک تجربه مشترک برای بیماران بستری در بیمارستانی است (Gaus، Kiep، Holtkamp، Burkert & Kendel، 2015؛ Glinzak، 2016؛ Maujean، Pepping & Kendall، 2014؛ Pederson، Majumdar، Forhan، Johnson، & McAlister، 2016؛ Sokoreli و همکاران، 2016). احساسات استرس می تواند با مسائل درد نیز تشدید شود (Angheluta & Lee، 2011). اگر چه مدیریت درد یکی از اولویت هاست، اما می تواند یک کار دشوار باشد که به وسیله ماهیت بسیار ذهنی درد پیچیده می شود. درد ناکارآمد نه تنها استرس فیزیکی و سازش را بهبود می بخشد، بلکه می تواند منجر به از دست دادن امید، احساس بی نظمی و احساس کنترل و کارایی شخصی شود (Eytan & Elkis-Abuhoff، 2013). Pederson و همکاران (2016) اشاره کرد که علائم ناکارآمد و غیرقابل شناختی افسردگی و اضطراب ممکن است تأثیر منفی 30 روزه برای پذیرش مجدد را داشته باشد. علاوه بر این، طول مدت اقامت بیمار اغلب زمانی افزایش می یابد که نیازمندی های روانی و اجتماعی برآورده نشود (کارتر و همکاران، 2016).
Year: 2018
Publisher : ELSEVIER
By : Tamara A. Shella
File Information: English Language/ 6 Page / size: 371 KB
سال : 1397
ناشر : ELSEVIER
کاری از : تامارا A. شلا
اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 6 صفحه / حجم : KB 371
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.