Managerial entrenchment and earnings management

ABSTRACT

Agency theorists have long contended that managerial entrenchment is detrimental for shareholders, because it protects managers from the discipline of corporate governance. However, as a competing hypothesis, we argue that entrenchment can also provide benefits for the firm’s owners: it leads managers to be less myopic in managing earnings to meet short-term financial reporting goals. Our findings are consistent with this prediction as they suggest that, when there are incentives to manipulate firms’ performance, entrenched managers are less prone to engage in earnings management activities that hurt shareholders. Specifically, we focus on firms that just meet or marginally beat earnings benchmarks and document a negative association between managerial entrenchment and both the opportunistic use of accruals and the manipulation of real activities. We also show that earnings management is less detrimental to firm value if the manager is entrenched. Finally, we find that these effects of entrenchment on earnings management are only present for firms domiciled in Delaware.

INTRODUCTION

The evidence that half of all publicly traded US companies and even a larger percentage of Fortune 500 companies are incorporated in Delaware suggests that this state’s corporate law provides unique advantages to firms. What scholars, politicians, journalists, investors, and managers are still debating is whether these advantages benefit shareholders or managers (Dyreng et al., 2013). There is a growing consensus among scholars (e.g., Bebchuk and Cohen, 2003; Kacperczyk, 2009; Wang et al., 2016) that, since the second half of the 1990s, several court decisions shifted power from shareholders to managers, as the former relatively friendly-to-takeovers Delaware’s regulation was replaced by a legal system in which firms are largely immune to hostile takeovers threats and managers have, therefore, discretion to expropriate shareholders’ rents. This new regulatory environment provides, then, an ideal setting to study the benefits and costs of managers’ power. In this paper, we explore the effects of entrenchment on earnings management, and whether these effects are different for firms incorporated in Delaware and for firms elsewhere. According to a long established stream of agency theory literature, managerial entrenchment represents one of the costliest manifestations of the conflict between shareholders and managers (Jensen and Ruback, 1983). Managers, who place great value on control and derive substantial private benefits from it, may try to keep their jobs, even if they are no longer competent or qualified to run the firm, by engaging in a broad array of practices that neutralize the discipline of corporate governance and control mechanisms (Shleifer and Vishny, 1989).

چکیده

نظریهپردازان آژانس مدتهاست ادعا کردهاند که مداخله مدیریتی برای سهامداران مضر است، زیرا از مدیران حاکمیت شرکتی محافظت میکند. با این حال، به عنوان یک فرضیه رقابتی، ما استدلال می کنیم که تداخل می تواند مزایای مالکان شرکت را نیز داشته باشد: مدیران را در مدیریت درآمد برای دستیابی به اهداف گزارش کوتاه مدت مالی هدایت می کند. یافته های ما با این پیش بینی سازگار است، زیرا آنها پیشنهاد می کنند که وقتی انگیزه ای برای دستکاری در عملکرد شرکت ها وجود دارد، مدیران مدنظر مستلزم شرکت در فعالیت های مدیریت درآمد هستند که به سهامداران آسیب می رسانند. به طور خاص، ما بر شرکت هایی تمرکز می کنیم که فقط معیارهای سود را ضعیف یا ضعیف ضرب می کنند و سند منفی در رابطه بین مديريت مديريت و هر دو استفاده فرصت طلبانه از تعهدات و دستکاری فعاليت های واقعي را نشان می دهند. ما همچنین نشان می دهیم که مديريت درآمد اگر مدیر مديريت شود، مديريت سود را کمتر از ارزش فعلی بدست می آورد. در نهایت، ما متوجه می شویم که این اثرات وابستگی به مدیریت درآمد فقط برای شرکت های مستقر در دلاور حضور دارد.

مقدمه

شواهدی مبنی بر اینکه نیمی از سهام شرکتهای آمریکایی به طور عمومی معامله شده و حتی درصد بالایی از شرکتهای Fortune 500 در دالور ثبت شده است، نشان می دهد که قانون شرکت های دولتی این شرکت منحصر به فرد است. چه محققین، سیاستمداران، روزنامه نگاران، سرمایه گذاران و مدیران هنوز بحث می کنند این است که آیا این مزایا به سهامداران یا مدیران سود می رساند (Dyreng و همکاران، 2013). توافق فزاینده ای میان محققان وجود دارد (به عنوان مثال، Bebchuk and Cohen، 2003؛ Kacperczyk، 2009؛ Wang et al.، 2016) که از نیمه ی دوم 1990s، چندین تصمیم دادگاه، قدرت را از سهامداران به مدیران انتقال دادند؛ مقررات نسبتا دوستانه به گروپ شدن قوانین دلاور با یک سیستم قانونی جایگزین شد که در آن شرکت ها به شدت به تهدیدات جذب خصمانه آسیب می رسانند و مدیران به این ترتیب اختیار محاسبه اجاره نامه سهامداران را دارند. این محیط قانونی جدید، پس از آن، تنظیم ایده آل برای مطالعه مزایا و هزینه های قدرت مدیران را فراهم می کند. در این مقاله، ما بررسی اثرات وابستگی به مدیریت درآمد را بررسی می کنیم و این که آیا این اثرات برای شرکت هایی که در دلاور و برای شرکت های دیگر جای دارند، متفاوت است. بر طبق یک جریان دیرپایی از ادبیات تئوری سازمان، ادغام مدیریتی یکی از پر هزینه ترین تظاهرات درگیری بین سهامداران و مدیران (Jensen and Ruback، 1983) است. مدیران، که ارزش زیادی در کنترل دارند و منافع خصوصی قابل توجهی از آن کسب می کنند، ممکن است سعی کنند شغلی شان را حفظ کنند، حتی اگر آنها دیگر صلاحیت و واجد شرایط شرکت در شرکت را نداشته باشند، با درگیر شدن با طیف وسیعی از شیوه هایی که موجب خنثی کردن نظم ساز و کارهای کنترل شرکتی (شلیفر و ویشنی، 1989).

Year: 2016

Publisher: ELSEVIER

By : Fabrizio Di Meoa , Juan Manuel García Lara , Jordi A. Surroca