Lifting Economic Sanctions on Iran Global Eﬀects and Strategic Responses

ABSTRACT

This paper uses a global general equilibrium simulation model to quantify the eﬀects of lifting economic sanctions on Iran with and without strategic responses. Iran benefts the most, with average per capita welfare gains ranging from close to 3 percent, in the case when Iran’s crude oil exports to the European Union recover to half their pre-embargo level, to 6.5 percent, in the best case of complete recovery of oil exports to the European Union, successful domestic reforms that enable a strong supply response, and increased market access for Iranian exports in developed markets. Iran could achieve benefts close to the upper range if Gulf Cooperation Council oil exporters limit their crude oil exports to support the oil price. If they do nothing, however, the price of oil will decline by 13 percent in the case of complete recovery of oil exports to the European Union, leaving net oil importers better oﬀ and net oil exporters worse oﬀ.

INTRODUCTION

The lifting of economic sanctions on Iran at the start of 2016, following the nuclear agreement with the permanent members of the UN Security Council and Germany (“P5+1”) on July 14, 2015, will have consequences for the global, regional, and Iranian economies. The global effects will be felt mostly through the oil channel. The return of Iranian oil exports to pre-2012 levels could eventually add one million barrels per day on the world oil market, bidding down world prices. There will also be regional effects on Iran’s major trading partners, including the United Arab Emirates and other countries in the Middle East and Central Asia, through an expansion of oil and non-oil trade, as sanctions-induced trading costs come down. Finally, there will be effects on Iran’s economy as barriers to trade are relaxed and the production mix shifts in favor of goods that fetch high prices abroad and its consumption towards cheaper imports, with attendant effects on economic growth, efficiency, and household welfare.

چکیده

این مقاله با استفاده از یک مدل شبیه سازی تعادل عمومی جهانی برای اندازه گیری ابعاد لغو تحریم های اقتصادی در ایران با و بدون پاسخ های استراتژیک استفاده می کند. ایران بیشترین بهره را از خود به همراه دارد، در حالیکه درآمد ناخالص سالیانه از 3 تا 15 درصد در مقایسه با صادرات نفت ایران به اتحادیه اروپا به نصف میزان پیش از تحریم، به بهترین وجه به بهبود کامل صادرات نفت به اتحادیه اروپا، اصلاحات داخلی موفق که پاسخ قوی عرضه را فراهم می کنند و دسترسی بازار به صادرات ایران را در بازارهای توسعه یافته افزایش می دهد. اگر کشورهای صادر کننده نفت در شورای همکاری خلیج، صادرات نفت خام خود را برای حمایت از قیمت نفت محدود کنند، ایران می تواند در مقابله با دامنه بالایی دست یابد. با این وجود، اگر قیمت نفت را کاهش دهند، قیمت نفت در مقایسه با صادرات نفت به اتحادیه اروپا، 13 درصد کاهش پیدا خواهد کرد، واردات نفت خام بهتر از صادرات نفت خام و خالص نفت خام است.

مقدمه

لغو تحریم های اقتصادی در ایران در آغاز سال 2016، پس از توافق هسته ای با اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل و آلمان (“P5 + 1”) در تاریخ 14 ژوئیه 2015، عواقب ناشی از برنامه های جهانی، منطقه ای، و اقتصادهای ایرانی. اثرات جهانی به طور عمده از طریق کانال نفت احساس می شود. بازگشت صادرات نفت ایران به سطح پیش از سال 2012، در نهایت می تواند یک میلیون بشکه در روز در بازار جهانی نفت به وجود آورد و قیمت های جهانی را کاهش دهد. همچنین از طریق گسترش تجارت نفت و غیر نفتی، به دلیل آنکه هزینه های تجاری ناشی از تحریم ها کاهش یافته است، تاثیرات منطقه ای بر شرکای تجاری عمده ایران، از جمله امارات متحده عربی و دیگر کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی نیز وجود خواهد داشت. در نهایت، وجود دارد تأثیرات بر اقتصاد ایران به عنوان موانع تجارت محسوب می شود و تولید مخلوط به نفع کالاها است که قیمت های بالای آنها در خارج از کشور و مصرف آن به سمت واردات ارزان تر با تأثیرات جانبی بر رشد اقتصادی، بازدهی و رفاه خانواده ها می باشد.

Year: 2016

Publisher : ELSEVIER

By : Elena Ianchovichina, Shantayanan Devarajan ,Csilla Lakatos