DISEASES OF THE CHEST AND HEART 2015-2018

ABSTRACT

Primary lung cancer is the leading cause of cancer mortality in the world and its incidence is expected to rise in the next several decades, especially in more recently industrialized countries such as China. This high mortality is largely explained by the fact that patients with lung cancer often present with advanced stage disease. Imaging is important in the early detection and clinical staging of lung cancer. Indeed, both the therapeutic options and the management of patients with lung cancer are to a considerable degree dependent upon disease stage at presentation. Detailed knowlegde and the appropriate use of imaging in the staging evaluation of patients with non-small cell lung cancer (NSCLC) are required to avoid unnecessary procedures, excess radiation, and redundant information. This is facilitated by the use of guidelines as well as the participation of multidisciplinary teams in which radiologists, pathologists, pulmonologists, surgeons, and medical and radiation oncologists discuss and reach a consensus on individualized imaging and treatment. The main objective of this chapter is to review the basic concepts related to the detection, staging, and follow-up of patients with NSCLC.

INTRODUCTION

The most common finding in an asymptomatic patient with NSCLC is the solitary pulmonary nodule (SPN), defined as a single intraparenchymal lesion 3 cm in diameter that is not associated with atelectasis or lymphadenopathy. When the lesion is 3 cm, it is defined as a mass. SPNs are detected incidentally on chest radio – graphs or computed tomography (CT) but can also be detected by screening programs for lung cancer. The chance of a pulmonary nodule being a cancer is directly related to the prevalence of the disease (pretest probability) and thus is much higher in high-risk groups such as heavy cigarette smokers. Most patients are in their fifth and sixth decades of life and approximately three quarters of patients are symptomatic at presentation [1]. Many patients present with nonspecific systemic manifestations of malignancy, including anorexia, weight loss, or fatigue. Symptoms also depend on the local effects of the primary mass, the presence of regional or distant metastases, and the coexistence of paraneoplastic syndromes. While solitary peripherally located tumors tend to be asymptomatic, central endobronchial tumors can manifest as fever, dyspnea, hemoptysis, and cough. Symptoms that can occur as a result of local growth and the invasion of adjacent nerves, vessels, and mediastinal structures include chest pain, vocal cord paralysis and hoarseness, facial and upper truncal edema, headaches, neck vein distention, enlarged collateral chest wall vessels (superior vena cava obstruction), and dysphagia (esophageal involvement).

چکیده

سرطان ریه اولیه علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان است و انتظار می رود در چند دهه آینده، به ویژه در کشورهای اخیرا صنعتی تر مانند چین، بروز آن افزایش یابد. این مرگ و میر بالا به طور گسترده ای به این واقعیت است که بیماران مبتلا به سرطان ریه اغلب با بیماری پیشرفته بیماری در ارتباط هستند. تصویربرداری در تشخیص زودهنگام و تشخیص بالینی سرطان ریه بسیار مهم است. در واقع، گزینه های درمانی و مدیریت بیماران مبتلا به سرطان ریه به میزان قابل توجهی بستگی به مرحله بیماری در هنگام ارائه دارد. دانش دقیق و استفاده مناسب از تصویربرداری در ارزیابی مرحله ای از بیماران مبتلا به سرطان ریه های غیر سلولی (NSCLC) برای اجتناب از روش های غیر ضروری، پرتوی بیش از حد و اطلاعات بیش از حد ضروری است. این امر با استفاده از دستورالعمل ها و همچنین مشارکت تیم های چند رشته ای که در آن رادیولوژیست ها، آسیب شناسان، متخصصین ریه، جراحان و انکولوژیست های تابعه پزشکی و رادیویی در مورد تصویربرداری و درمان فردی بحث و گفتگو می کنند، تسهیل می شود. هدف اصلی این فصل بررسی مفاهیم پایه مربوط به تشخیص، تنظیم و پیگیری بیماران مبتلا به NSCLC است.

مقدمه

شایع ترین یافته در بیمار بدون علامت با NSCLC، گره ریه انحصاری (SPN) است که به عنوان یک ضایعه درون پارنشیمال تنها 3 سانتی متر قطر است که با آتکلوز یا لنفادنوپاتی ارتباط ندارد. هنگامی که ضایعه 3 سانتیمتر باشد، به عنوان یک توده تعریف می شود. SPN ها به طور تصادفی بر روی رادیوگرافی قفسه سینه یا توموگرافی کامپیوتری (CT) تشخیص داده می شوند، اما همچنین می توانند با برنامه های غربالگری سرطان ریه شناسایی شوند. احتمال وجود یک ندول ریوی به عنوان یک سرطان به طور مستقیم با شیوع بیماری (احتمال پیشآزمون) مرتبط است و بنابراین در گروه های پرخطر مانند سیگاری های سنگین سیگار بسیار بیشتر است. اکثر بیماران در دهه های پنجم و شصت زندگی خود زندگی می کنند و تقریبا سه چهارم بیماران در مراجعه به بیمارستان هستند [1]. بسیاری از بیماران مبتلا به تظاهرات سیستمیک غیر بدخیم بدخیم، از جمله بی اشتهایی، کاهش وزن و یا خستگی. علائم نیز به اثرات محلی جرم اولیه، حضور متاستازهای منطقه ای یا دور و همسویی سندرم های پارانوپلاستیک بستگی دارد. در حالیکه تومورهای انحصاری محیطی مستقل بدون علامت هستند، تومورهای مرکزی اندوبرنشیال می توانند به عنوان تب، گلودرد، هموپتیزی و سرفه ظاهر شوند. نشانه هایی که ممکن است به دلیل رشد محلی و حمله به اعصاب مجاور، عروق و ساختارهای مدیاستین رخ دهد عبارتند از درد قفسه سینه، فلج طناب صوتی و خفگی، ادم طولانی مدت صورت، اندام تنه، سردرد، انسداد رگ گردن، عروق بزرگ دیواره قفسه سینه انسداد باالی وان کاوا) و دیسفاژی (دخالت مری).

Year: 2016

Publisher: SPRINGER

By : J. Hodler ,R.A. Kubik-Huch, G.K. von Schulthess, Ch.L. Zollikofer