Climate Change, Human Impacts, and the Resilience of Coral Reefs

ABSTRACT

the ecosystem goods and services they provide to maritime tropical and oral reefs are critically important for subtropical nations . Yet reefs are in serious decline; an estimated 30% are already severely damaged, and  close to 60% may be lost by 2030 . There are no pristine reefs left . Local successes at protecting coral reefs over the past 30 years have failed to reverse regionalscale declines, and global management of reefs must  undergo a radical change in emphasis and implementation if it is to make a real difference. Here, we review current knowledge of the status of coral  reefs, the human threats to them now and in the near future, and new directions for research in support of management of these vital natural resources. Until recently, the direct and indirect effects of overfishing and pollution from agriculture and land development have been the major drivers of massive and accelerating decreases in abundance of coral reef species, causing widespread changes in reef ecosystems over the past two centuries . With increased human populations and improved storage and transport systems, the scale of human impacts on reefs has grown exponentially. For example, markets for fishes and other natural resources have become global, supplying demand for reef resources far removed from their tropical  sources .

INTRODUCTION

On many reefs, reduced stocks of herbivorous fishes and added nutrients from land-based activities have  caused ecological shifts, from the original dominance by corals to a preponderance of fleshy  seaweed .  Importantly, these changes to reefs, which can often be managed successfully at a local scale, are  compounded by the more recent, superimposed impacts of global climate change. The link between  increased greenhouse gases, climate change, and regional-scale bleaching of corals, considered dubious by many reef researchers only 10 to 20 years ago , is now incontrovertible . Moreover, future changes in ocean chemistry due to higher atmospheric carbon dioxide may cause weakening of coral skeletons and reduce the accretion of reefs, especially at higher latitudes . The frequency and intensity of hurricanes (tropical cyclones, typhoons) may also increase in some regions, leading to a shorter time for recovery between recurrences . The most pressing impact of climate change, however, is episodes of coral bleaching and disease that have already increased greatly in frequency and magnitude over the past 30 years.

چکیده

محصولات اکوسیستمی و خدماتی که برای صخره های دریایی گرمسیری و دریایی فراهم می کنند، برای کشورهای ثروتمند بسیار مهم هستند. با این حال، صخره ها در معرض جدی هستند. حدود 30٪ در حال حاضر به شدت آسیب دیده اند و نزدیک به 60٪ ممکن است تا سال 2030 از بین برود. هیچ صخره ای بی نظیر وجود ندارد موفقیت های محلی در حفاظت از صخره های مرجانی در طول 30 سال گذشته ناکام مانده است که کاهش زیست محیطی را کاهش دهد و مدیریت جهانی صخره ها باید در تغییر و تحول بنیادین در تأکید و پیاده سازی آن تأثیر بگذارد. در اینجا، ما در حال حاضر اطلاعات مربوط به وضعیت صخره های مرجانی، تهدیدات انسانی به آنها را در حال حاضر و در آینده نزدیک، و جهت های جدید برای تحقیق در حمایت از مدیریت این منابع طبیعی حیاتی بررسی کنید. تا همین اواخر، اثرات مستقیم و غیرمستقیم بیش از حد آبی و آلودگی از کشاورزی و توسعه زمین به عنوان یکی از مهمترین عوامل کاهش و فراوانی فراوان گونه های صخره مرجانی بوده است که موجب تغییرات گسترده در اکوسیستم های صخره ای در طی دو قرن گذشته شده است. با افزایش جمعیت انسانی و بهبود سیستم های ذخیره سازی و حمل و نقل، مقیاس تاثیرات انسانی بر روی صخره ها به طور نمادین افزایش یافته است. برای مثال، بازار ماهی و سایر منابع طبیعی جهانی شده است و تقاضا برای منابع صخره ای را که از منابع گرمسیری آنها دور است، تامین می کند.

مقدمه

در بسیاری از صخره ها، کاهش ذخایر ماهی های گیاهخوار و اضافه کردن مواد مغذی از فعالیت های زمینی موجب تغییرات اکولوژیکی شده است، از سلطه اصلی مرجان ها به غلبه بر جلبک دریایی گوشتی. مهم است که این تغییرات به صخره ها، که اغلب می تواند با موفقیت در سطح محلی مدیریت شود، به وسیلۀ تاثیرات جدید و جدیدتر تغییرات اقلیمی جهانی افزوده می شود. ارتباط بین افزایش گازهای گلخانه ای، تغییرات آب و هوایی و سفید کردن مرجان های منطقه ای که تنها 10 تا 20 سال پیش توسط متخصصین ریف در نظر گرفته می شود، در حال حاضر غیرقابل انکار است. علاوه بر این، تغییرات در آینده در شیمی اقیانوس به علت دی اکسید کربن بالاتر در جو ممکن است موجب تضعیف اسکلت مرجان و کاهش افزایش صخره ها، به ویژه در عرض های بالاتر شود. فراوانی و شدت طوفان ها (سیکلون های گرمسیری، تایفون ها) همچنین ممکن است در بعضی از مناطق افزایش یابد، و منجر به کاهش زمان ریکاوری بین عودت می شود. با این حال مهمترین تأثیر تغییرات اقلیمی، قسمت های سفید کننده مرجانی و بیماری است که در طی 30 سال گذشته به شدت افزایش یافته است.

Year: 2003

Publisher : IEEE

By : T. P. Hughes, A. H. Baird, D. R. Bellwood, M. Card, S. R. Connolly, C. Folke, R. Grosberg, O. Hoegh-J. B. C. Jackson, J. Kleypas, J. M. Lough, P. Marshall, M. Nystro¨m, S. R. Palumbi, J. M. Pandolfi, B. Rosen, JRoughgarden .

File Information: English Language/ 5 Page / size: 552 KB

Download

سال : 1382

ناشر : IEEE

کاری از : T. P. Hughes, A. H. Baird, D. R. Bellwood, M. Card, S. R. Connolly, C. Folke, R. Grosberg, O. Hoegh-J. B. C. Jackson, J. Kleypas, J. M. Lough, P. Marshall, M. Nystro¨m, S. R. Palumbi, J. M. Pandolfi, B. Rosen, JRoughgarden .

اطلاعات فایل : زبان انگلیسی / 5 صفحه / حجم : KB 552

لینک دانلود